هشدارهای لازم در یک کوهنوردی زمستانی
بهمن
سرمازدگی
سر خوردن
کولاک و گم شدن در مه
خطراتی هستند که سایه به سایه شما پیش می آیند و هر قدر بالاتر می روید، ریسک وقوع آن ها هم بیشتر می شود.
بنابراین علاوه بر داشتن تجربه و تجهیزات لازم در چنین برنامه هایی، شما نیاز به یک همراه باتجربه دارید.
اولین توصیه ما اجرای برنامه بصورت گروهی است: هرگز تنها به كوه نروید به خصوص اگر زمستان است. این قاعده برای مبتدی تر ها در فصل های دیگر سال هم صدق می کند.
یک كوهنورد با تجربه هم ممكن است به دلیل پیچ خوردن پایش نتواند حركت كند و اگر همراه نداشته باشد ممكن است جان خود را از دست بدهد.
كوهنوردی یک ورزش گروهی است و هر چقدر هم که اهل تنهایی سفر کردن باشید، در این مورد نمی توانید یکه تازی کنید
زیرا این کار بسیار دشوار و خطرناک خواهد بود.عدم داشتن تجهیزات و وسایل کوهنوردی و وجود شرایط نامتعادل جوی، همچنین سقوط و ریزش بهمن از جمله موانع و مسائل مشکل ساز برای کوهنوردان و تیم های اعزامی در فصول سرد است. کوهنوردان معمولا پس از گذشت یک دوره فعالیت طولانی و سنگین در تابستان به فکر صعود های زمستانی می افتند.
انتخاب قله برای صعود یکی از اصلی ترین دغدغه های کوهنوردان است. معمولا قله هایی با ارتفاع بین ۲۰۰۰ تا۳۰۰۰ متر خطرافرین و سخت نخواهند بود و کوهنوردان در میان پانزده هزار قله ی بالای ۳۰۰۰متر کار راحتی برای انتخاب قله دارند.
شرایط و قوانین کوهنوردی در زمستان در همه جای دنیا و در همه ی کشورها تقریبا مشابه هم است. بیشتر قلل ۷۰۰۰ متری به ترتیب و یکی پس از دیگری فتح شده اند و تعداد نسبتا کمی از کوه های ۷۰۰۰ متری صعود نشده باقی مانده اند.
