از آنجائی که اکثر صعودهای تیمی، الخصوص صعودهای انفرادی از سوی کوهنوردان حرفه ایی اروپا و آمریکا با برنامه ریزی صحیح و دقیق و تحت اسپانسر های قوی و تیم پشتیبانی انجام میگیرد ولی با این حال برای آنها نیز اتفاقات ناگواری رخ میدهد.
متاسفانه برخی از کوهنوردان کشورمان، این فرمول صعود را برای خود الگو قرار داده و از کوهنوردان خارجی اقتباس می کنند، بدانیم که اینجا ایران است و امکانات امداد رسانی و اسپانسری و تیم پشتیبانی در کشورمان مثل امکانات تیم های اروپایی و امریکایی نیست که بتوانیم مثل آنها اقدام به اینچنین صعودهای برجسته و یا دشواری بنماییم.
تازه بعضی مواقع دیده شده است که امداد رسانی برای کوهنوردان خارجی نیز دشوار و ممکن نبوده و فرد حادثه دیده با توجه به داشتن تمام امکانات مخابره و تجهیزات پیشرفته، جان خود را از دست میدهند، بنابراین تکروی و صعود های انفرادی اینچنین شرایطی را در بر خواهد داشت و اجتناب ناپذیر است....
ممکن است در یک برنامه کوهپیمایی یک نفر از اعضای گروه از ناحیه ی پا صدمه ببیند که راه رفتن را برای او مشکل سازد. بنا به شرایط موجود با رعایت کامل مسائل ایمنی و در حالیکه مطمئن شویم خطری مصدوم را تهدید نمی نماید ، از روش های زیر برای حمل مصدوم تا نزدیک ترین جایی که بتوان به نیروهای امدادی دست پیدا کرد ، استفاده می کنیم.
سعی کنید همیشه در زمان اتفاق حادثه از نیروهای امدادی کمک بگیرید. در جایی که دسترسی به هیچ جا نداشته باشید و هیچ خطری مصدوم را تهدید نمی کرد می توانید خودتان مجروح را حمل کنید ؛ برای این کار همیشه یک طناب 20 متری که منظم حلقه شده باشد و دارای گره محکم باشد داشته باشید. دو قطعه طناب انفرادی داشته باشید تا در مواقع لزوم از آن استفاده کنید.
...
