زیرا این کار بسیار دشوار و خطرناک خواهد بود.عدم داشتن تجهیزات و وسایل کوهنوردی و وجود شرایط نامتعادل جوی، همچنین سقوط و ریزش بهمن از جمله موانع و مسائل مشکل ساز برای کوهنوردان و تیم های اعزامی در فصول سرد است. کوهنوردان معمولا پس از گذشت یک دوره فعالیت طولانی و سنگین در تابستان به فکر صعود های زمستانی می افتند.
انتخاب قله برای صعود یکی از اصلی ترین دغدغه های کوهنوردان است. معمولا قله هایی با ارتفاع بین ۲۰۰۰ تا۳۰۰۰ متر خطرافرین و سخت نخواهند بود و کوهنوردان در میان پانزده هزار قله ی بالای ۳۰۰۰متر کار راحتی برای انتخاب قله دارند.
شرایط و قوانین کوهنوردی در زمستان در همه جای دنیا و در همه ی کشورها تقریبا مشابه هم است. بیشتر قلل ۷۰۰۰ متری به ترتیب و یکی پس از دیگری فتح شده اند و تعداد نسبتا کمی از کوه های ۷۰۰۰ متری صعود نشده باقی مانده اند.
طناب انفرادی
- دسته: مطالب
طناب یکی از لــوازم ضروری در کوهنوردی و سفرهای طبیعت‌گردی است و در سفرهای پرمخاطره نقشی اساسی ایفا می‌کند. جان افراد رابطه مستقیمی با طناب و تجهیزات فنی دارد.
برخلاف طناب‌های معمولی و پلاستیکی که الیاف آن به‌صورت مارپیچی به دورهم پیچیده و درنتیجه رویه آن‌ها مواج است؛ طناب کوهنوردی از رشته‌هایی موازی و سفیدرنگ از جنس ابریشم مصنوعی وپریلون در داخل یک روکش محافظ رنگارنگ و بافتنی تشکیل‌شده است.
طناب‌ها ازنظر نوع ساخت به دودسته پویا (Dynamic) و ایستا (Static) تقسیم می‌شوند و از دو بخش تشکیل‌شده‌اند:
الف)هسته ب) روکش یا غلاف
هسته: بخش اصلی طناب است و به دلیل ساختار خود مسئول کشش‌پذیری (Dynamism) طناب است.
