انواع لباس کوهنوردی
- دسته: مطالب
در هوای سرد ، لباسهای زیادی مورد احتیاج است. لباسهای نیم تنه بالایی عموماً شامل زیرپوشهای بلند، پیراهنهای پشمی یا الیاف مصنوعی، جلیقه از جنس پولار، کت پر و یا لباسهای انباشته شده از الیاف مصنوعی است؛ برای نیم تنه پائینی میتوانید از زیرشلوار گرم بلند یا شلوار پشمی، الیاف ترکیبی، استرچ، نایلون بافته شده یا پولار استفاده کرد. در شرایط آب و هوایی سرد می توان از لباسهای عایق و گرمایی سرتاسری (مثل لباس های اسکی) استفاده کرد.
زیرپیراهن و عرق گیر
حفاظت در مقابل سرما را میتوان از زیرپوش بلند در لایه مجاور پوست شروع کرد. الیاف «فتیلهای» پولی پروپیلن و پولیستر در این رابطه بسیار محبوب هستند. بعضی از کوهنوردان هم پشم را ترجیح میدهند. این لباسها باید به اندازه کافی بلند باشند تا بتوان آﻧﻬا را درون شلوار زد و یا روی شلوار انداخت. فاصله بین شلوار و لباسهای لایه بالایی باعث فرار گرمای با ارزش بدن میشود. لباس زیر و عرق گیرهای یقهدار هر چند وزن بیشتری را تحمیل میکنند ولی باعث گرمای بیشتری میشوند. زیرپوشهای بلند تیره در زیر نور آفتاب حرارت زیادی به خود میگیرند و سریعتر خشک میشوند. لباسهای با رنگ روشن برای روزهای گرم مناسب هستند و بلندی آﻧﻬا باعث حفظ پوست بدن از آفتاب و یا حشرات می شود.
تقسیم انرژی در کوهنوردی
- دسته: مطالب
یکی از مهم ترین مسائل در کوهستان حفظ نیرو و ذخیره انرژی موجود در بدن است. کوهنوردان باید انرژی خود را به سه قسمت انرژی صعود، انرژی فرود و انرژی ذخیره تقسیم کنند و در هنگام حرکت گامی ثابت و یکنواخت داشته باشند.
بدون آن که توقفی داشته باشید یا بدنتان عرق کند. در سر بالایی ها از تند رفتن خودداری کنید و در شیب های تند در موقع بالا رفتن و حتی پایین آمدن با قدم های کوتاه و به صورت مارپیچ ( زیگزاگ ) حرکت کنید. توضیح اینکه این روش زیگزاگ فقط برای صعود و فرود در مکان هایی مناسب است که برف زیاد ندارند، برفی که خطر ریزش بهمن نداشته باشد.
