طناب انفرادی
- دسته: آموزشی
طناب یکی از لــوازم ضروری در کوهنوردی و سفرهای طبیعت‌گردی است و در سفرهای پرمخاطره نقشی اساسی ایفا می‌کند. جان افراد رابطه مستقیمی با طناب و تجهیزات فنی دارد.
برخلاف طناب‌های معمولی و پلاستیکی که الیاف آن به‌صورت مارپیچی به دورهم پیچیده و درنتیجه رویه آنها مواج است؛ طناب کوهنوردی از رشته‌هایی موازی و سفیدرنگ از جنس ابریشم مصنوعی وپریلون در داخل یک روکش محافظ رنگارنگ و بافتنی تشکیل‌شده است.
طناب‌ها ازنظر نوع ساخت به دودسته پویا (Dynamic) و ایستا (Static) تقسیم می‌شوند و از دو بخش تشکیل‌شده‌اند:
الف)هسته ب) روکش یا غلاف
هسته: بخش اصلی طناب است و به دلیل ساختار خود مسئول کشش‌پذیری (Dynamism) طناب است.
روکش یا غلاف: به دور هسته بافته‌شده و آن را از خراش و دیگر عوامل خارجی محفوظ نگاه می‌دارد.
طناب‌ها باید مورد تائید اتحادیه جهانی انجمن‌های کوهنوردی UIAA قرار گیرند. البته توصیه می‌شود از طناب‌هایی استفاده شود که دارای استاندارد اتحادیه اروپا CE نیز باشند. طناب‌های کوهنوردی در قطرهای مختلف (3، 5، 7، 8/5، 9، 10/5، 11 میلی‌متر) ساخته می‌شوند. در کوهنوردی طناب‌های با قطرهای مختلف کاربرد خاص و متفاوتی دارد.
طناب انفرادی؛ طناب شخصی استاتیکی است که هر کوهنورد (و طبیعت‌گردی) باید در کوله خود داشته باشد. قطر این طناب بین ۶ تا ۹ میلی‌متر و طول آن بین ۶ تا ۷ متر است. این طناب در مواقع مختلف کاربردهای فراوانی دارد؛ ازجمله: درست کردن صندلی اضطراری فرود و صعود، حمل مجروح و تیرول: (طنابی که بین دونقطه مرتفع، افقی و یا شیب‌دار بسته‌شده و جهت حمل و انتقال بار و یا افراد از آن استفاده می‌شود) و....
نکات ایمنی:
۱. طناب را داخل یک کیسه دربسته پارچه‌ای (پارچه‌ای که هوا از منافذ آن عبور کند) قرار دهید؛ نگهداری این کیسه در جای خشک توصیه می‌شود.
۲.هیچ‌گاه طناب روی لبه تیز سنگ و خاک کشیده نشود.
آنچه در محاورات میان کوه‌نوردان و طبیعت‌گردان بعنوان کوله‌کشی نامیده می‌شود چیزی نیست جز حمل کوله‌های سنگین طی چند روز متوالی. چند وقت پیش حوالی 4 بعدازظهر شخصی را دیدم که از شیرپلا عازم توچال بود، تنها و بدون دانستن مسیر و البته با یک کوله‌پشتی پر از سنگ! مربی محترم ایشان فرموده بودند که باید با کوله پر از سنگ تا توچال بروی. مساله و موضوع مورد بحث این است که حمل بار سنگین که افتخار بسیاری از کوه‌نوردان محسوب می‌شود چه عواقبی در پی دارد؟؟؟
برخی از عواقب ناشی از تحمل این فشار عبارتند از:
اختلال در عملکرد عصبی
طی تحقیقی که روی سربازانی که موظف به حمل کوله‌پشتی‌های سنگین بودند صورت گرفت دانشمندان دریافتند که علاوه بر ایجاد دردهای ناخوشایند و شدید در کمر، آنها دچار احساس سوزش یا خارش در نوک انگشتان خود می‌شوند. طی این تحقیقات محققان دریافتند که چگونه اضافه بار بعنوان یک عامل فشار و تغییر شکل برخی نقاط بدن نمایان می‌شود، این فشار از سطح و رویه بدن عبور کرده و به بافت‌ها و اندام داخلی افراد منتقل می‌شود. درواقع تحقیقات و نتایج ام.آر.آی نشان داد که این فشار بعد از عبور از سطح پوست بدن، مستقیما به اعصاب بافت‌های عضلانی وارد و حمل کوله با بار سنگین موجب ورود فشار و آسیب به این اعصاب می‌شود. یکی ازاین آسیب‌های وارده، کاهش سرعت انتقال سیگنال‌های الکتریکی اعصاب است.
