مدتها بود تصویر گوسفندهای سرقله دماوند در صفحه کامپیوترم باقی بود.
دقیقا از ۱ شهریور ۹۲ که مطلبی را با عنوان نشان قله دماوند نوشتم و اشاره کردم به این موجودات یخ زده که شاید قدمتی بیش از ۴۰ سال دارند! از اون موقع هر بار تصاویر و مطالب دسکتاپ رو تمیز می کردم دلم نمی آمد این عکس رو حذف کنم! شاید منتظر بودم براشون اتفاقی بیافته و ...
اتفاقی که هفته گذشته رخ داد و تعدادی فرد معلوم الحال اقدام به سوزاندن لاشه گوسفندهای روی قله کردند شاید برای افراد عام عادی باشه! اما برای هرکوهنوردی که حتی یکبار اونها رو از نزدیک دیده و با تعجب باهاشون عکس گرفته یک فاجعه بود....
در نهایت اینکه این لاشه ها فدای بغض های سیاسی شدند و توسط اون افراد برای رد گم کنی از کاری که شهامت فریاد زدنش رو نداشتند سوختند و این امر موضوع رو درد آورتر میکنه!
پی نوشت:
سالهای زیادی است که سیاسیون برای نشان دادن عرق و تعصبشون و برای بیان قدرتمندیشون از تصاویر دماوند در پس زمینه فعالیتهاشون بهره میبرن. عده ای هم با اهداف محقر سیاسی دماوند رو درگیر اسطوره های خودشون میکنن تا به الگوهاشون ابهت دماوند رو منتقل کنن!
اما کوهها به هیچ فرد، حزب و جناحی وابسطه نیستند.
لطفا کوهها رو به حال خودشون رها کنید. کوهستان تنها جایگاه توانمندانی است که بر روی آنها گام میگذارند و جز عکس چیزی با خود نمی برند. افسوس که دیگر عکسهای پس زمینه دماوند فاقد نمادهای طبیعی این کوه خواهد بود! افسوس...
