یکی از چالش های مهم زنان در فعالیت کوه نوردی ، خودداری از نوشیدن آب و مایعات جانشین در صعودهای سراسری و یا گروهی پر تعداد به همراه مردان است که به علت رعایت عرف و فرهنگ جامعه و در دسترس نبودن مکانی امن و نزدیک و دور از دید از دفع ادرار خودداری می نمایند و به همین علت مجبور می شوند که آب و مایعات جانشین در حد مطلوب استفاده نکرده که در نتیجه به طور ارادی خود را دچار آب زدایی پیشرونده می نمایند.
از آنجایی که زنان با مقایسه مردان به لحاظ فیزیولوژیکی جسمانی با داشتن توده چربی بیشتر حدود ده درصد نیاز به آب بیشتری دارند که این مزید بر علت می گردد.
اغلب در صعود های مشترک و پر تعداد که بارها ناظر آن بوده ام ، سرپرستان برنامه ها مکان هایی رابرای توقف و استراحت و تجدید قوای تیم و یا کمپ زنی در نظر میگیرند که نقاط کور و دور از دید ، مناسب و امن برای این مورد وجود ندارد و زنان آگاهانه مجبور به خودداری از نوشیدن آب و سایر مایعات به جهت عدم دفع ادرار می گردند.
تشویق ظاهری و غیر واقعی سرپرست نیز زنان را وادار به ادامه فعالیت نموده و آنان را به سوی آب زدایی پیش رونده می کشاند که حاصل آن جز واماندگی ، خستگی و گرفتگی عضلات و ... نیست . زیرا بدن انسان قادر به سازش فعالیت مناسب و مطلوب در شرایط آب زدایی نخواهد بود.
سرپرستی و هدایت تیم تنها به داشتن توان جسمانی لازم ، تجربه و هدایت به سوی قله و ... نیست . مهمترین و حیاتی ترین عضله یک سرپرست برای هدایت ایمن ، سالم، دلچسب و موفق ،مغز اوست. به تفکر و بینش عمیق و وسیع اوست . به خوشفکری، تدبر، تیزبینی و هوشمندی اوست. به تصمیم گیری صحیح در شرایط بحران اوست .
شاه کلید سرپرست برای رهبری تیم مغز اوست . سرپرست باید تمام مغز باشد وگرنه هر کسی می تواند سرپرست باشد.
یک خلبان ماهر و آگاه خلبانی است که بداند کی نباید پرواز کند وگرنه هر خلبان کم تجربه ای هم میتواند پرواز کند.
بنا به دلایل بروز خستگی ، ضعف و عدم آمادگی جسمانی لازم ، سهل انگاری و و پوشش لباس های زمستانی و بستن هارنس و تجهیزات فنی در برخی صعودها و یا به معنای واقعی کلمه «تنبلی» و فرار از دفع ادرار ، از نوشیدن آب و مایعات خودداری می نمایند .تا مجبور به دفع ادرار نگردند.
راه چاره آن است که فرصت ها و شرایطی را برای زنان و حتی مردان ، برای افراد تیم فراهم شود تا دفع ادرار امکان پذیر و شرایط نوشیدن آب و مایعات مهیا گردد. وگرنه سرپرست به کشاندن زنان به شرایط بحرانی سهیم خواهد بود. و زنان نیز در هر فرصت مناسب میبایست بدون تعلل اقدام به این عمل نمایند.
به لحاظ علمی این امکان وجود ندارد که بانویی کوه نورد از ابتدای صعود در اوایل صبح تا خاتمه آن در عصر دفع ادرار نداشته باشد و بتواند در حین فعالیت ورزشی خوب آبگیری کرده باشد.
کلیه ها روزانه 170 لیتر پلاسمای خون را تصفیه و الکترولیت ها و سایر مواد لازم را بازجذب و یک درصد معادل 1/7 لیتر اوره و سایر مواد سمی را به شکل ادرار دفع می کند. واگر این عمل صورت نگیرد عملکرد ورزشی و سلامتی دچار اختلال می گردد.
کم آبی بدن می تواند باعث اشکال در عملکرد فعالیت های استقامتی گردد.
بانویی که آب کافی نمی نوشد به دلیل واماندگی قادر به ادامه صعود نخواهد بود.کم آبی آستانه تحمل بدن را نسبت به فعالیت در هوای گرم کاهش میدهد.
کم آبی نه تنها پاسخ های دمای مرکزی را بالا می برد بلکه مزایای حاصل از آمادگی هوازی بالا و سازگاری با گرمادر رابطه با دمای مرکزی را نیز خنثی می کند.
سایر پیامدهای بد آب زدایی بدن در مبحث قبل عنوان گردیده بود.
تحقیق و گردآوری: علی طاهری
