استفاده از آب قبل، حین و بعد از اجرای برنامه‌ی کوهنوردی بسیار توصیه شده است. منشأ بسیاری از بیماری‌های ارتفاع کم‌آبی است.
در فعالیت کوهنوردی، بدن آب بسیاری را از دست می‌دهد که باید در اولین فرصت جبران شود.
آب حاصل از ذوب برف، منیزیوم دارد و باید برای شرب، با نمک، آب لیمو و ... همراه شود. آب چشمه‌ها، جویبارها و آب حاصل از ذوب برف را باید آلوده قلمداد کرد. یکی از راه‌های گندزدایی آب، جوشاندن (10 دقیقه در سطح دریا و 24 دقیقه در ارتفاع 4300 متری) است. یکی دیگر از راه‌های گندزدایی، استرلیزه کردن آن از طریق داروی پرکلرین یا بتادین است. در ارتفاع بالا آب در دمای کم‌تری جوش می‌آید و نمی‌توان چای، برنج و ماکارونی مناسبی دم کرد.
انواع لباس کوهنوردی
- دسته: مطالب
در هوای سرد ، لباسهای زیادی مورد احتیاج است. لباسهای نیم تنه بالایی عموماً شامل زیرپوشهای بلند، پیراهنهای پشمی یا الیاف مصنوعی، جلیقه از جنس پولار، کت پر و یا لباسهای انباشته شده از الیاف مصنوعی است؛ برای نیم تنه پائینی میتوانید از زیرشلوار گرم بلند یا شلوار پشمی، الیاف ترکیبی، استرچ، نایلون بافته شده یا پولار استفاده کرد. در شرایط آب و هوایی سرد می توان از لباسهای عایق و گرمایی سرتاسری (مثل لباس های اسکی) استفاده کرد.
زیرپیراهن و عرق گیر
حفاظت در مقابل سرما را میتوان از زیرپوش بلند در لایه مجاور پوست شروع کرد. الیاف «فتیلهای» پولی پروپیلن و پولیستر در این رابطه بسیار محبوب هستند. بعضی از کوهنوردان هم پشم را ترجیح میدهند. این لباسها باید به اندازه کافی بلند باشند تا بتوان آﻧﻬا را درون شلوار زد و یا روی شلوار انداخت. فاصله بین شلوار و لباسهای لایه بالایی باعث فرار گرمای با ارزش بدن میشود. لباس زیر و عرق گیرهای یقهدار هر چند وزن بیشتری را تحمیل میکنند ولی باعث گرمای بیشتری میشوند. زیرپوشهای بلند تیره در زیر نور آفتاب حرارت زیادی به خود میگیرند و سریعتر خشک میشوند. لباسهای با رنگ روشن برای روزهای گرم مناسب هستند و بلندی آﻧﻬا باعث حفظ پوست بدن از آفتاب و یا حشرات می شود.
