ده اشتباه رایج در استفاده از GPS توسط مبتدی‌ها
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: آموزشی
آیا می دانید عدم دقت در کار با GPS و عملکرد آن از جمله موارد ذیل تا بحال باعث بروز فجایعی در ورزش کوهنوردی در کشورمان در سال های گذشته شده:
پس با دقت بخوانید...
عدم تمرین و کار قبلی با دستگاه
استفاده از دستگاه GPS برای اشخاصی که قبلا با آن کار نکرده‌اند گمراه کننده و گیج‌کننده است، همچنین استفاده از دستگاه جدید نیز چنین عوارضی دارد. بهترین راه این است که پیش از گام نهادن در مسیر‌های سخت و دشوار، در مسیر‌های ساده‌تر و بی‌خطر به تمرینات مربوط به چگونگی استفاده از GPS و امکانات آن بپردازید.
بازنشانی نکردن دستگاه در ابتدای مسیر
توجه داشته باشید که در ابتدای هر مسیر ابتدا دستگاه را روشن کرده و صبر کنید تا دستگاه شما ماهواره‌ها را بیاید. سپس اقدام به بازنشانی تمام اطلاعات دستگاه و نیز کالیبره کردن مجدد قطب‌نما و پاک کردن مسیر قبلی کنید. در غیر این صورت در شناخت مسیر رفت و برگشت دچار مشکل خواهید شد.
عدم استفاده از نقشه 24k
نقشه‌های پایه نصب شده روی دستگاه، اغلب نقشه‌های 100k می باشند. به خاطر داشته باشید نقشه‌های توپوگرافی 24k دقت و جزئیات بسیار بیشتری به همراه دارند.
همراه نداشتن نقشه و قطب‌نما
همراه داشتن GPS شما را از داشتن نقشه و قطب‌نما بی‌نیاز نمی‌کند. اگر به هر دلیل از جمله اتمام باطری، ارتباط شما با ماهواره قطع شود، عملاً شما در تشخیص مسیر دچار مشکل خواهید شد.
نداشتن طرح و نقشه مناسب از مسیر
اگر وارد منطقه ناشناخته و جدیدی می‌شوید یا قصد پیمایش منطقه‌ای که هیچ پاکوب مشخصی ندارد را دارید، حتماً از قبل اقدام به ساختن نقاط نشانه از مناطقی که قصد عبور از آن را دارید بنمایید و سپس آنها را وارد دستگاه کنید.
بررسی نکردن متناوب موقعیت
قرادادن GPS در کوله‌پشتی گزینه مناسبی نیست! دستگاه را در جیب خود قرار دهید یا به بند شانه کوله خود وصل کنید و بصورت متناوب آن را بررسی کنید. به این شکل هم دائما از موقعیت خود مطلع می‌شوید و هم از ارتباط دستگاه با ماهواره و کارکرد صحیح آن اطمینان حاصل می‌کنید.
اهمیت مهارت‌های سرپرست
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
کوهنوردی و طبیعت‌گردی ورزش و تفریحی ماجراجویانه است. ورزشی که در آن شاید گاهی مجبور باشید با نیروهای مهارنشدنی طبیعت دست به گریبان شوید.
هیچگاه یک فوتبالیست در مسیر بازگشت به رختکن گم نمی‌شود. یک تنیس‌باز هیچ وقت دمای ۴۰ درجه زیرصفر را شاید در هنگام ورزش تجربه نکند یا یک شناگر در برابر موجی قرار نگیرد که سرعتش ۴۰۰ کیلومتر برساعت باشد!
اما بسیار دیده و شنیده‌ایم که کوهنوردی در حال بازگشت به کمپ گم شده است. یا مجبور شده است در دماهای بسیار پایین شب‌مانی کند و احتمالا منجر به از دست دادن دست، پا یا حتی جان او شده. از این رو لازم است که یک کوهنورد یک چریک، امدادگر، هواشناس و خلاصه همه‌فن‌حریف باشد. باید بتواند بحران را مدیریت کند.
اما به دست آوردن این مهارت‌ها و کسب تجربهٔ لازم شاید سالها به طول بیانجامد. همین موضوع باعث می‌شود که باتجربه بودن سرپرست و اعضای فنی تیم اهمیت زیادی داشته باشد. سرپرست برنامه اگر نتواند جریان‌های هوایی مسیر صعود را پیشبینی کند ممکن است به تیمش آسیب وارد شود. یا اگر در اثر ریزش سنگ مسیر صعب‌العبور شود و نتواند با طناب و ابزار تیمش را از مانع رد کند ممکن است مشکلات بعدی گریبان‌گیر تیم شود. یا اگر سقوط بهمن اعضاء تیم را غافلگیر کند و نتواند یک جستجو و نجات را مدیریت کند شاید جان افرادش به خطر بیافتد.
توجه داشته باشید که کوهنوردی معمولا در جاهایی به دور از خدمات شهری انجام می‌شود و اگر خود تیم نتواند در همان محل حوادث را مدیریت کند شاید ماموریت تیم‌های اعزامی فقط یافتن جسد باشد!
پیشنهاد من برای کوهنوردان کم‌تجربه این است که در درجهٔ اول شروع کنید به یادگیری اصولی که اکنون برای همه‌گان از طریق هیئت‌های استان‌ها و باشگاه‌ها در دسترس است و در گام بعدی تا به دست آمدن دانش و تجربه، دلتان را به سرپرستی گره بزنید که بدانید شما را از دهان شیر بیرون خواهد کشید.
کانال کوهگرد
انجمن پزشکی کوهستان ایران
