همان طور که می دانیم کوهنوردی در کشور ما معمولا در آخر هفته و روزهای تعطیل صورت می گیرد و البته بین هر جلسه کوهنوردی ممکن است یک هفته یا بیش از آن فاصله ایجاد شود.
در صورتی که میدانیم برای انجام برنامه های کوهنوردی فرد به آمادگی بدنی مناسب به دلیل مواجه شدن با فشار نیازمند است.
یکی از مرسوم ترین روش ها تمرینات در طول هفته می باشد. کوهنورد با تمرینات در طول هفته میتواند توان بدنی خود را ارتقا داده و با استفاده از این توان تلاش نماید برنامه های قوی تری را به انجام رساند.
تمرینات در طول هفته به دو قسمت هوازی و بی هوازی تقسیم میشود.
تمرینات هوازی:
تمرینات هوازی شامل تمریناتی است که به منظور افزایش استقامت بدن، افزایش توان شش و قلب انجام میگیرند. برای این تمرینات می توان از کوهپیمایی ، دو استقامت ، شنا ، دو چرخه سواری و … نام برد.
از آنجایی که وزش بادها از عوامل تشدید کننده سرما و سرمازدگی هستند و با افزایش سرما مقدار زیادی از دمای بدن ما (اگر دقت نکنیم) هدر می دهند، می توان گفت دشمن شماره یک کوهنوردان وزش بادها هستند.
عناصری که بر وضعیت هوا تأثیر می گذارند عبارتند از:
1) دما
2) رطوبت
3) دید افقی (مه و غیره)
4) ابرها و وضعیت آسمان
5) نوع و مقدار بارندگی
6) فشار هوا
7) وزش باد و سرمازدگی (کاهش دمای بدن و سرعت و قدرت آن)
دو عنصر ابرها و جهت بادها از همه مهمتر هستند عناصر جوی را نباید جدای از هم بررسی نمود کاملاً با یکدیگر در ارتباط هستند.
دمای هوا مهمترین عاملی است که تغییر آن در سایر عناصر تأثیر می گذارد.
تغییر وضعیت هوا، تغییر دما باعث تغییر رطوبت و در نتیجه تشکیل مه یا ابر و بارندگی می گردد.
اگر بخشی از هوا نسبت به هوای اطراف خود گرمتر شود منبسط و چگالی آن کاهش می یابد و میل به صعود پیدا می کند. و چون هوای سرد اطراف نسبت به هوای گرم شده سنگین تر است و فشار آن نسبت به هوای گرم بیشتر است در چنین شرایطی که فشار در یک نقطه از جو زیاد و در نقطه دیگری کم است جریان هوای به نام باد از نقطه ای که فشار زیاد است به نقطه ای که فشار کم است برقرار می گردد.
وزش باد علاوه بر سرد کنندگی می تواند نیرویی ایجاد کند که تعادل هر کوهنورد را بر هم بزند.
