انجمن پزشکی کوهستان ایران: بدن انسان به هنگام ورزش تعریق می‌کند و در نتیجه تعادل الکترولیتها بهم می‌خورد. الکترولیتها در واقع ذرات بارداری همچون کلراید Cl-، سدیم Na+ ، پتاسیم K+ ، منیزیم Mg+ می‌باشند که نقش مهمی در انقباض عضلات، ضربان قلب، انتقال پیام‌های عصبی در بدن بعهده دارند. همانطور که گذشت منیزیم یکی از این الکترولیتها می‌باشد که برخی از فواید آن برای ورزشکاران عبارت است از:
1- نیرو و توان بیشتر: اگر ذخیره کافی منیزیم نداشته باشید بدن شما در اوج فعالیت ورزشی تحلیل می‌رود. همینطور سنتز پروتئین و رشد عضلات تحت تاثیر این عنصر می‌باشند.
2- ایجاد تعادل مناسب در هورمون‌ها: تعادل هورمونهای تستسترون (هورمون رشد) و کورتیزول (هنگام اضظراب ترشح می‌شود) باعث بهبود عملکرد ورزشکار می‌شود. منیزیم می‌تواند موجب تحریک و ترشح بیشتر تستسترون و همچنین متابولیسم کورتیزول شده و این تعادل را با کاهش فعالیت سیستم عصبی بوجود آورد.
3- افزایش حساسیت به انسولین: منیزیم می‌تواند باعث افزایش متابولیسم کربوهیدارت‌ها شده و موثر بر هورمون‌هایی است که دخیل در تنظیم قند خون می‌باشند.
4- بازتوانی سریع‌تر: میزان کافی منیزیم موجب افزایش سرعت ریکاوری و همچنین خواب مناسب‌تر می‌شود. منیزیم موجب کاهش التهاب، افزایش سطح آنتی اسیدان‌ها (در نتیجه کاهش رادیکال‌های آزاد) و پر شدن مجدد عضلات می‌شود. همچنین آرامش سیستم اعصاب مرکزی، کاهش ضربان قلب از دیگر مزایای مصرف این الکترولیت می‌باشد.
5- قدرت بیشتر و حرکات انفجاری: وجود منیزیم برای انجام حرکات انفجاری لازم است و کلیدی برای موفقیت اینگونه ورزشکاران می‌باشد.
منیزیم به صورت طبیعی در موادی همچون تخم آفتاب‌گردان، مغزها، پودر کاکائو و شکلات تلخ، سبوس، دانه سویا، موز و بسیاری مواد طبیعی دیگر یافت می‌شوند. همینطور به صورت مکمل‌های خوراکی مانند قرص و پودر نیز قابل تهیه می‌باشند.
پیشنهاد دانشمندان مصرف 3 میلی‌گرم منیزیم به ازای هر پوند (حدود450 گرم) از وزن بدن بصورت روزانه می‌باشد.
