از مشکلات پوششی ورزشکارانی که در معرض آب یا هوای سرد هستند حفظ دمای بدن، جلوگیری از نفوذ آب و در عین حال جلوگیری از تعریق میباشد.
کوهپیمایی را با یک کاپشن کاملا ضد آب تصور کنید که به خاطر فعالیت بدنی، پوست بدنش عرق کرده و کاپشن ضد آبش اجازه نمیدهد بدنش هیچ تبادل هوایی با محیط بیرون داشته باشد. طبیعیست که ادامه این روند ممکن است او را با مشکلاتی مانند خیس شدگی لباس داخلی درگیر کند که از بدترین اتفاقها برای یک کوهپیما هست و حتی میتواند او را با سرما خوردگی و مشکلات جدی مواجه سازد. او نیاز دارد علاوه بر حفظ پوشش ضد آب خود عرق حاصله را نیز دفع کند.
چگونه میتوان پارچه ای ساخت که آب محیط را از خود عبور ندهد اما عرق بدن را که بصورت بخار است به بیرون هدایت کند؟
بله اگر در درس شیمی قوی بودید حتما پاسخ سوال را میگفتید!
چون آب محیط در ریزترین صورت به شکل قطره هست باید پارچه ای بسازیم که منافذ آن خیلی کوچکتر از قطره آب باشد تا آب توانایی نفوذ به داخل را نداشته باشد و همینطور منافذ آن خیلی بزرگتر از مولکول آب باشد تا بخار آب از آن نفوذ کرده و به بیرون از لباس خارج شود.
باب گُر (Bob Gore)در اثر کمی بی حوصلگی این پارچه را اختراع کرد. کلمه GORE-TEX ترکیبی از نام فامیلی مخترع و TEX مخفف کلمه textile به معنی الیاف میباشد.
شعار تبلیغاتی شرکت سازنده : نزدیک به 3/4 از سطح زمین را آب تشکیل میدهد. وقتی درون آب باشید، روی آب باشید، یا بصورت برف و باران در معرض آن باشید، گرتکس از شما محافظت میکند.
گرتکس یک غشاء و لایه ی بسیار نازک میباشد که در هر سانتی متر مربع آن، تعداد 1.4 بیلیون منفذ وجود دارد. هر منفذ 20000 برابر کوچکتر از یک قطره آب می باشد و این باعث می شود تا نفوذ کوچکترین قطره ی آب به داخل لباس هم غیر ممکن باشد. و هر کدام از این منافذ 700 برابر بزرگتر از مولکولهای بخار آب هستند و این باعث می شود تعریق شخص که بصورت مولکولهای بخار آب می باشد، به راحتی از منافذ خارج شده و ورود مولکولهای آب غیر ممکن باشد و اینگونه است که گرتکس علاوه بر ضدآب بودن، تنفس پذیر نیز می باشد و جلوی تعریق و افزایش دمای داخل کفش و لباس را میگیرد.
حال سوال اینجاست که چگونه میتوانیم گورتکس واقعی را تشخیص دهیم و پارچه تقلبی را به اسم گورتکس به ما قالب نکنند؟
ساده ترین روش را در این نوشتار که از تجربیات مجموعه کبود اسپرت هست را با شما در میان میگذاریم.
برای انجام این آزمایش به یک عدد استکان، یک شیشه و آب داغ نیاز دارید.
شیوه آزمایش بدین طریق هست که آب داغ را تا نصف استکان ریخته و پارچه را روی دهانه استکان قرار دهید طوری که قسمت درونی پارچه به طرف آب داغ باشد. حال شیشه را بر روی پارچه قرار دهید. دو الی سه دقیقه صبر کرده و شیشه را بردارید، اگر گورتکس واقعی باشد باید شیشه خیس شود، یعنی پارچه بخار آب را از خود عبور داده و به شیشه چسبیده و در روی شیشه به آب تبدیل شده است (عمل میعان).
دست نگه دارید هنوز آزمایش تمام نشده و الان باید ضد آب بودن گورتکس را آزمایش کنید. مقداری آب با دمای معمولی را به روی پارچه از طرف غشای بیرونی آن بریزید و کمی منتظر باشید تا ضد آب بودن آنرا نیز مشاهده کنید.
