مصرف بی‌رویه دارو و نداشتن برنامه غذایی سالم و مناسب ممکن است باعث ایجاد اختلال‌هایی برای کوهنوردان شود و در نهایت سلامت آنها را به خطر بیندازد.
به گزارش ایسنا، تحقیقاتی درباره شرایط سلامت و تغذیه کوهنوردان در دانشگاه باسک اسپانیا انجام شده است. در این بررسی‌ها مشخص شد اثر داروها و غذاهایی که کوهنوردان مصرف می‌کنند بر یکدیگر می‌تواند سلامت آنها را به خطر بیندازد. بنابراین استفاده کوهنوردان باید شدیدا زیر کنترل قرار داشته باشد.
به گفته محققان باید فعل و انفعالات بین داروهای مصرفی کوهنوردان و مواد غذایی مورد استفاده آنها کنترل و بررسی شود.
مواردی که معمولا باعث کاهش کارایی کوهنوردان می‌شوند عبارتند از کاهش گلیکوژن در عضلات، افزایش تغییرات پروتئین‌ها، عدم تعادل در وجود هیدروالکترولیت‌ها و کوه‌زدگی.
تغذیه مناسب یکی از موارد مهم برای برقراری سلامت کوهنوردی بوده و مصرف دارو برای جلوگیری از این مشکلات اجتناب‌ناپذیر است.
با این حال مصرف این داروها باید تحت کنترل باشد تا با غذاهایی که کوهنوردان مصرف می‌کنند اختلال ایجاد نکند.
بسیاری از افرادی که در کوهنوردی تجربه کمی دارند این مسئله را رعایت نمی‌کنند و مشکلاتی از جمله افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، کاهش هموگلوبین، افزایش تنفس و غیره برای آنها پیش می‌آید.
در ارتفاع بالاتر از 4 هزار متر این مسئله عادی است که اشتها کم شود و وزن کوهنورد کاهش یابد. در این ارتفاع کوه‌زدگی پیش می‌آید که نشانه‌های آن سردرد، سرگیجه، بی‌خوابی، حالت تهوع، خستگی و کم شدن اشتهاست. این نشانه‌ها غالبا در 6 تا 10 ساعت اولیه صعود به ارتفاع ایجاد می‌شود و در دومین یا سومین روز در کوهستان به اوج خود می‌رسد. در ارتفاع بین 4 هزار تا 5 هزار و 800 متر، 67 درصد کوهنوردان دچار این مشکل می‌شوند.
کنترل نکردن کوه‌زدگی باعث تورم مغزی می‌شود که بسیار خطرناک است. تحقیقات اخیر نشان داده است که انجام 12 جلسه (2 تا 4 جلسه در هفته) فعالیت هوازی – غیر هوازی در ارتفاع 4 هزار متر باعث جلوگیری از کوه‌زدگی می‌شود.
محققان با توجه به مصرف دارو در کوهنوردان فعل و انفعالات بین مواد غذایی و داروها را بررسی کردند در این بررسی‌ها نتایج زیر به دست آمده است:
در ارتفاع بالا اشتها کم می‌شود. باید به مصرف داروی کوه‌زدگی در این حالت توجه کرد زیرا مصرف این داروها ممکن است نشانه‌ها را پنهان کنند و کوهنورد به حرکت خود ادامه می‌دهد اما در ارتفاع بالاتر بدن او نتواند به شرایط عادت کند.
مصرف مکمل‌های غذایی همچون ویتامین E قبل از رفتن به کوهنوردی و مصرف آهن و ویتامین C و هنگام کوهنوردی مهم هستند. مکمل‌های غذایی همچون گلیسرول، کافئین، امگا 3 و غیره می‌توانند مفید باشند.
استوزولامید موثرترین دارو برای جلوگیری از کوه‌زدگی است. داروهای مدر، مسکن، کرتیکوستروئیدها و داروهای افزایش دهنده ایمنی بدن بیشتر برای جلوگیری از کوه‌زدگی استفاده می‌شوند. در صورتی که کوهنورد دچار سوء تغذیه شود. فعل و انفعالات بین این داروها و مواد غذایی نیروزا (به خصوص موادی که عروق را باز می‌کنند) بیشتر می‌شود و این انفعالات خطرناک هستند.
استفاده همزمان از مواد دارویی مدر و کرتیکوستروئیدها همراه با هم توصیه نمی‌شود.
