اهمیت تجهیزات مناسب و مدرن در کوهنوردی بر هیچکس پوشیده نیست اما نکته قابل تامل آن است که بر خلاف توجه بیش از حد به مسائلی همچون معرفی مسیر های کوه نوردی و ابزار و تجهیزات آن کمتر به موضوع تغذیه و اهمیت آن پرداخته می شود. تغذیه اشتباه چه قبل چه هنگام و چه بعد از تمرین، تاثیر نامطلوبی بر بدن و توانایی های ورزشکار دارد.
اهمیت مصرف کالری و مایعات مناسب درست به اندازه اهمیت اکسیژن است. فعالیت در ارتفاع موجب کاهش اکسیژن رسانی می شود، همچنین باعث کاهش اشتها و کاهش وزن و در نتیجه تاثیر نامطلوب بر ساختار بدن و عضلات ورزشکار می شود. در واقع باید پذیرفت که انواع شاخه های ورزش کوهنوردی به انرژی چند برابر انرژی لازم در سطح دریا
نیازمند میباشد.
....
تغییر تنظیمات هورمونی در بدن ورزشکار یکی از مهمترین عوامل ایجاد احساس بی اشتهایی در کوهنوردان است.
این تغییرات در برخی از ورزشکاران از ارتفاع 3600 متری اغاز می شود، و البته برای اغلب آنها از 5000 متری.
یکی از دلایل این احساس سیری اختلال در هورمون "لپتین" می باشد که مرتبط با افزایش یا کاهش اشتهای انسان است.
برخی تحقیقات نشانگر این نکته می باشند که یک فعالیت 40 روزه در مسیر اورست می تواند موجب کاهش وزن در حدود 7 تا 9 کیلوگرم شود که 2/5 کیلوگرم آن چربی بدن است.
بیماری های ارتفاع ممکن است باعث شوند فرد با وجود حس گرسنگی، به دلیل حالت تهوع قادر به غذا خوردن نباشد.
تغییرات ایجاد شده در عادت غذایی، علایق وعادات، دوری از دوستان و خانواده نیز ممکن است منجر به کاهش اشتها و کاهش وزن شوند.
ساختار بدن در نتیجه کاهش وزن در ارتفاعات تغییر می کند که این خود مرتبط با جنسیت، شرایط ارتفاع و ساختار فعلی بدن ورزشکار می باشد.در دسترس بودن غذای مناسب،استفاده مرتب و به موقع آن در شرایط آرامش ریسک کاهش وزن را پایین می آورد.
عدم رعایت بهداشت نیز می تواند موجب ایجاد بیماری اسهال و درنتیجه کاهش الکترولیت ها و کاهش اب و وزن بدن شود.
کاهش اشتها همچنین ممکن است ناشی از تمرکز بیش از حد بر فعالیتهای مرتبط با صعود و حفاظت از جان باشد.
ترجمه: پویا سلیمانی
منبع: سایت UIAA
انجمن پزشکی کوهستان ایران
