شاید شما نیز با افرادی برخورد کرده باشید که چنان مفتون و شیدای طبیعت و کوهستان می‌باشند که به‌عکس افراد عادی و نرمال که پس از یک پیمایش و کوهنوردی، چندین ساعت یا چندین روز دچار حس سرخوشی و نشاط هستند، بعد از اجرای برنامه احساس افسردگی و ناراحتی می‌کنند. هرچند که ساعاتی که درگیر پیمایش و صعود هستید همراه با استرس و فشار بوده و در طول مسیر با ناشناخته‌ها و امور غیرقابل پیش‌بینی و دشواری روبرو می‌شوید اما در هنگام مراجعت به منزل و درست زمان برنامه‌ریزی برای برنامه‌های بعدی یا در زمان استراحت، مدام افکار دیگری به سراغ شما می‌آیند و غالب زمان خود را صرف یادآوری مراحل و زیبایی‌های صعود و پیمایش خود می‌کنید به نحوی که از فکر کردن به سایر مسائل روزمره باز می‌مانید و از استراحت باز می‌مانید. دردآورتر اینکه هیچکس ارزش تلاش و صعود شما را در نمی‌یابد و حتی درک درستی هم از کوهنوردی ندارند.
فصل زمستان و حکومت هوای سرد و خشک در اغلب روزها در مناطق کوهستای و بویژه در ارتفاعات می‌تواند عوارض گوناگونی برای ورزشکارانی که در چنین محیطی فعالیت می‌کنند به همراه داشته باشد. یکی از این عوارض سردردهای ناشی از قرار گرفتن در معرض هوای سرد و خشک می‌باشد. صرف نظر از اینکه سردرد بصورت مستقل می‌تواند یکی از علائم بیماری حاد ارتفاع (AMS) باشد اما در موارد دیگر نیز کاهش درجه حرارات می‌تواند یکی از دلایل ایجاد چنین حالاتی باشد. در نتیجه به برخی راهکارهای بسیار ساده در خصوص پیش‌گیری و درمان چنین سردرد‌هایی اشاره می‌کنیم.
