عموما" کوهنوردان وقتی سابقه صعود به چند قله بلند و مرتفع در خود می بینند بسیاری از واقعیات را نادیده می گیرند.
حس طبیعت گرایی کوهنوردان به آنها اینگونه القا می کند تا بسیاری از علائم بیماریهای خود را نادیده گرفته و ترجیح می دهند آنها را به سرما خوردگی و ترش کردن معده نسبت داده و سعی می کنند انواع بیماریهای قلبی عروقی و فشار خون و دیابت را با هوای پاک خوردن و نوشیدن دم کرده گیاهان کوهی درمان کنند. ....
هر انسانی نسبت به ارتفاع ظرفیت مشخصی دارد. یک کوهنورد شاید در ارتفاع ۴۰۰۰ متری دچار علائم بیماری حاد کوهستان و یا حتی ارتفاع زدگی شدید شود و فردی دیگر در ارتفاع ۸۰۰۰ متری شرایط مناسبی برای صعود داشته و دچار ارتفاع زدگی نشود.
هر کوهنوردی در ارتفاع خاصی دچار علائم ارتفاع زدگی می شود و این به ظرفیت انسانها بستگی دارد(که در آن ژنتیک و تمرینات مختلف ورزشی و کوهنوردی تاثیر مشخص و موثری دارد).
افراد در ارتفاعات مختلف دچار علائم متعدد ارتفاع زدگی از بیماری خفیفی همچون بیماری حاد کوهستان(AMS) تا ادم شدید مغزی و ریوی(HAPE و HACE) می شود.
سخنان رینهولد مسنر در این زمینه قابل تامل و شنیدنی است:....
