شایدانگشتان سختترین قسمت بدن برای گرمکردن باشند، چرا که در شرایط سخت و سرد، خون آﻧﻬا به قسمتهای دیگر بدن ارسال میشود. متأسفانه این تغییر مسیر جریان خون باعث اختلال در کارهایی که انجام آﻧﻬا از طریق انگشتان صورت میگیرند مثل کشیدن زیپ یا گره زدن میشود که به نوبه خود میتواند باعث کندی حرکت گروه در هنگامی که احتیاج به سرعت بیشتر برای پیداکردن پناهگاه دارند، بشود. برای پیداکردن دستکش یا دستکش دوانگشتی مناسب برای خود باید تجربه بدست آورد و بهترین آﻧﻬا را انتخاب کرد. برای تصمیم گرفتن در این مورد باید توافقی از ضریبهای گرمایی و خوشدستی دستکش را به حساب آورد. بطور کلی حجیم بودن دستکش به معنی گرم بودن آن و کاهش خوشدستی است. هرچقدر صعود فنیتر می شود، مسئله سازگاری این دو ضریب هم برجسته می شود. سیستم پوشیدن لایه ای را در مورد دستکش هم می توان بکار برد. اولین لایه میتواند یک دستکش پنج انگشتی باشد و برای لایه اضافی از یک دستکش دو انگشتی استفاده کرد. دستکشهای دو انگشتی گرمتر از دستکشهای معمولی هستند، چرا که انگشتان در آﻧﻬا کنار هم قرار میگیرند و یکدیگر را گرم میکنند. دستکش هم مانند لباسهای گرمایی، باید از الیافی ساخته شده باشد که در صورت خیس شدن، خاصیت گرمایی خود را حفظ کنند. دستکشهای مناسب معمولاً از جنس الیاف مصنوعی، پشم+الیاف مصنوعی و یا پشم هستند. روکش دستکشهای شما باید انقدر بلند باشد که بتواند ١٠ تا ١۵ سانتیمتر از آستین بادگیر و یا کاپشن شما را بپوشاند و برای بستهشدن به دوردست دارای بندهای چسبی باشد. به دستکش یا روکش دستکش خود ریسمان ایمنی بدوزید و آن را به لباس خود وصل کنید. با این کار هنگام صعود از صخرهها و یا زمانی که باید دستکش های خود را در بیاورید، ترسی از پائین افتادن آﻧﻬا نخواهید داشت. در مدتی که در کمپ هستید، استفاده از دستکشهای استرچ و یا دستکشهایی که در قسمت نوک انگشتان سوراخ هستند، کارکردن دستها آسانتر میکنند و احتیاج به درآوردن کامل آﻧﻬا در حین کار نیست. توجه داشته باشید که اکثر الیاف مصنوعی بر اثر حرارت دیدن ذوب میشوند. زمانی که در هوای سرد سنگنوردی می کنید و تمایل به پوشاندن سرانگشتان خود ندارید و می خواهید که انگشتان شما سنگها را لمس کنند، یک دستکش بدون نوک انگشتان می تواند مناسب کار شما باشد. بعضی از کوهنوردان هم چند جفت دستکش استرچ با خود دارند و هر زمان که دستکش آﻧﻬا خیس شد با جفتی دیگر عوض میکنند. از دستکشهای چرمی در هنگام کارکردن با طناب مثل فرود یا حمایت کردن استفاده میشود. با این دستکشها میتوان طناب را بهتر چسبید و در صورت ترمزکردن با طناب به هنگام سقوط، باعث داغ شدن طناب و سوختن آن نمیشوند. در صورت خیس شدن قابلیت گرمایی ندارند و خشک شدن آﻧﻬا هم به آهستگی صورت میگیرد.
۱. اطلاع از وضعیت آب و هوایی منطقه کلید طلایی تمام برنامههای کوهنوردی است، به این ترتیب شما میتوانید از حداقل و حداکثر دما و امکان بارش مطلع شده و ابزار و لوازم متناسب با شرایط آب و هوایی منطقه ماند چادر و پوشش مناسب به همراه داشته باشید.
۲. مکان مناسبی برای چادر زدن انتخاب کنید؛ این مکان باید حتیالمقدور خشک و مسطح باشد. همچنین اگر امکانپذیر باشد تا جای ممکن برفهای روی زمین را کنار زده و کفشها و سایر ابزار را روی سطح زمین بدون برف قرار دهید.
۳. استفاده از زیراندازهای عایق، مقاوم در برابر سرما و ضد آب برای زیر کیسه خواب
برای جلوگیری از بخار کردن عینک شیشههای عینک را به گونهای که دیگر آب و رطوبت را جذب نکنند تغییر دهید.
بخارگرفتگی عینک، یک دردسر شناخته شده برای تمام افراد عینکی است.
به خصوص در هوای سرد به علت تشکیل و انباشته شدن قطرههای ریز مرطوب و ایجاد بخار روی لنز، عینک عملا کارایی خود را از دست میدهد. برای جلوگیری از این اتفاق، یا باید خود را با شرایط ایجادکننده بخارگرفتگی روی عینک وفق دهید یا شیشههای عینک را تعمیر کنید به گونهای که دیگر آب و رطوبت را جذب نکنند.
اصول جستجو و نجات در هر شرایطی شامل مراحل ذیل است:
1. پيش طراحي : چگونگي دسترسي به مصدوم و مجسم كردن صحنه حادثه در ذهن
2. آگاهي از حادثه : چگونگي وقوع حادثه و احتمال وقوع ديگر حوادث.
3. تدبير و برنامه ريزي : استفاده صحيح از تجهيزات موجود و مورد نياز احتمالي .
4. تاكتيك ها و راهبردها : هدايت نيروهاي عملياتي و تقسيم وظايف برحسب توانايي و تبحر افراد در موارد خاص.
5.تعليق : مرحله ايست كه نه عمليات به پايان رسيده و نه نجاتگر از صحنه حادثه خارج شده است .
6. انتقاد : انتقاد صحيح از افراد نجاتگر پس از اتمام عمليات به صورت عملي و منطقي براي بهبود در روند كار جستجو نجات