بهترین پوشش بدن در هنگام فعالیت در طبیعت در هر فصل و منطقه، لباسی است که در آن احساس سرما نکنید.
• اصطلاح (خستگی گرمایی) ناشی از افزایش دمای بدن که بی اشتهایی و عطش به مایعات از علائم آن است.
• حتی در فصل گرما به علت ترس از سرمازدگی، پوشیدن زیاد لباس می تواند باعث گرمازدگی شود.
• گرمازدگی یک اورژانس واقعی است...
شرایط بروز گرمازدگی:......
• این عارضه بیشتر در دمای بالاتر از ۴۰°C ایجاد می شود.
• در گرمازدگی تا ۹۰% احتمال مرگ وجود دارد!
• کم آبی پیش زمینه گرمازدگی است.
• در گرمازدگی، کار شدید موثرتر از کم آبی است.
• سالمندان، کودکان، افراد چاق و مبتلایان به بیماری های مزمن مانند: دیابت، بیماری های قلبی عروقی و پرکاری تیروئید به گرمازدگی حساس ترند.
• گرمازدگی در ۲ طیف سنی سالمندان و اطفال، بسیار سریع و خطرناک است.
• دامنه حرارت بدن باید بین ۳۶.۵ تا ۳۷.۵°C باشد، بیش از ۲°C تفاوت دما، در عملکرد دستگاه های بدن اختلال ایجاد کرده و احتمال مرگ وجود دارد!
شرایط افزایش تولید گرما در بدن:
• گرمای بالای محیط.
• فعالیت بدن در این عارضه موثرتر از شرایط محیط است.
• سوخت و ساز مواد غذایی در سلول می تواند تا ۱۰ برابر بالا برود.
• با پوشش بیش از حد احتمال کاهش جذب محیطی گرما وجود دارد.
• رطوبت محیط، برای مثال: گرمای بالای ۲۸°C با رطوبت ۸۰%، برابر با ۴۵°C هوای گرم و خشک است
ویژگی های ارتفاع:
• هر ۱۰۰۰ متر افزایش ارتفاع، ۶°C کاهش دما به همراه دارد.
• هر ۳۰۰ متر افزایش ارتفاع، به سبب عدم تراکم ابرها و آلودگی های هوا ۴% افزایش اشعه UV را به دنبال دارد.
• افزایش خشکی هوا در ارتفاعات طبعا” برابر با کاهش آب بدن است.
روش های پیشگیری و دفع حرارت بدن:
• استفاده از پوشاک لایه لایه برای امکان کم کردن تعداد لباس های ضخیم.
• تعریق، موثرترین راه کاهش دمای بدن است که بستگی به چند عامل دارد: (درجه حرارت محیط – رطوبت – باد – پوشش بدن(
• استراحت در فواصل معین در حین فعالیت های ورزشی و کوهنوردی.
علائم گرمازدگی:
• درجه ضعیف: سرخی پوست صورت و بدن – گرفتگی عضلات – احساس خستگی و بی اشتهایی – احساس عطش.
• درجه متوسط: سردرد – سرگیجه – منگی – اختلال هوشیاری – توهم – اختلال تکلم – خون ریزی بینی – بی اختیاری ادرار و مدفوع – افزایش تنفس و ضربان قلب – تنفس سریع و سطحی – نبض ضعیف.
• درجه شدید: تمام مراحل فوق وجود دارد و حتی ممکن است مصدوم تعریق نداشته باشد! در این مرحله احتمال بروز شوک و بیهوشی ناگهانی وجود دارد.
درمان و کمک های اولیه:
• مصدوم را به محل سایه و خنک منتقل کنید.
• مصدوم را بر روی زمین صاف درازکش کنید و کوله را زیر پاهای او بگذارید تا پاها بالاتر از سر قرار گیرد و خون رسانی به مغز راحت تر انجام شود.
• دور مصدوم را خلوت کنید و از رسیدن هوای تازه به مصدوم مطمئن شوید.
• تنفس مصنوعی (CPR)
• پائین آوردن دمای بدن به طور تدریجی با ملافه خیس یا وسایل مرطوب.
توجه: اگر بیمار در معرض هوای خشک قرار گرفت و دمای بدن اون به ۳۸°C رسید، خنک کردن را متوقف کنید، سپس مصدوم را ارزیابی کنید و در صورت نیاز و بالاتر بودن دما از ۳۸°C خنک کردن را ادامه دهید.
• از آب خیلی سرد استفاده نکنید!
• مایعات کافی و مکرر به مصدوم بنوشانید.
تدوین:
دکتر حمید مساعدیان - عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
انجمن پزشکی کوهستان ایران
