آموزش، به واسطه انتقال دانش توسط دیگران صورت میگیرد و دانش به واسطه کسب تجربه اندوخته میگردد و تجربه از بابت آزمون و خطا کسب می گرددو آزمون و خطا در طی عمر و با صرف هزینه و بعضا جان آدمی صورت می گیرد.
در این بین، کسب تجربه گرانترین آموزش و استفاده از تجربه دیگران ارزانترین آموزش است، آنچه امروز تحت عنوان دانش بشری در اختیار ما قرار می گیرد طی فرایندی است که در فوق بدان اشاره گردید.
تجربیات و علومی هم که در ورزش مورد استفاده قرار میگیرد فارغ از فرایند مورد اشاره نبوده و با توجه به تنوع رشته های ورزشی، سنتی و یا امروزی(وارداتی) بودن آن میتواند مشمول تغییراتی باشد که همراه خود تجربیات و علوم جدید را وارد می کند.
کوهنوردی هم از جمله رشته هایی است که سابقه طولانی در کشور ندارد و بر خلاف رشته ایی مثل کشتی از سابقه کمتر از یک قرن برخوردار است و به تبع آن از ریشه های آموزشی خوبی برخوردار نیست.
اما در تداوم و تکامل فن و علم در این رشته مفرح و گاها پرخطر، نیاز به آموزش کاملا محسوس به نظر می رسید که در این راستا هر ساله شاهد گام هایی به جلو هستیم.
تقسیم بندی کوهنوردی( کوهپیمایی و کوهنوردی حرفه ای و کوه روی) سنگنوردی و غار نوردی و اسکای راننیگ و دوچرخه کوهستان و ... باعث گردیده تا به صورت تخصصی تر به این رشته نگاه شود ، آنگونه که با دست اندازی به دانش های امروزین سعی در حفظ و صیانت از جان انسانی نماییم که نه برای مرگ، که برای سلامتی و ماجراجویی گام در دل کوهستان نهاده است.