پالس اکسیمتری عبارت است از اندازه گیری غیر تهاجمی و مداوم میزان اشباع اکسیژن خون شریانی یا Sao2 که نمایانگر مقدار اکسیژن حمل شده توسط هموگلوبین است.
پالس اکسیمتری در بخش های ویژه از طریق انتقال امواج مادون قرمز از میان جریان خون موجود در عروق میزان اشباع هموگلوبین از اکسیژن را تخمین می زند.
اصطلاحی که برای نشان دادن Sao2 توسط پالس اکسیمتری از آن استفاده میشود Spo2 است.....
میزان طبیعی spo2 بین 94 تا 98 درصد است میزان کمتر از 85 درصد نشان دهنده هیپوکسی بافتی می باشد.
پالس اکسیمتری در صورت وجود هموگلوبین های غیرطبیعی (کربوکسی هموگلوبین و مت هموگلوبین) درصد اشباع اکسیژن غیر طبیعی را به اشتباه بالا نشان می دهد.
یکی از کاربرد های موثر از دستگاه پالس اکسیمتری سنجش میزان اکسیژن خون بدن یک کوهنورد در ارتفاع است.
در ارتفاع بالاتر از ۳۰۰۰ متر از سطح دریا افت میزان اشباع خون از اکسیژن سرعت و شتاب بالایی می گیرد.
در ارتفاع قله دماوند میزان اشباع اکسیژنی خون یک کوهنورد در حدود ۸۵ درصد می باشد که در برخی افراد می تواند علائم خطرناکی داشته باشد.
در پالس اکسیمتری در بیمارانی که دچار ارست قلبی، مسمومیت با منواکسید کربن و شوک شده اند فاقد ارزش است.
زیرا فشار نبض پایین و میزان اکسیژن شریانی پایین باعث می شود Spo2 کمتر از حد واقعی نشان دهد.
دکتر حمید مساعدیان