اشتباهات جبران ناپذیر؛ دوباره چک نکردن حمایت و گره ها:

چه خبر ؟

چگونه در هنگام وقوع سیل، جان خود را نجات دهیم؟

وقوع سیل میتواند بسیار لحظه ای و برق آسا باشد.علی الخصوص در دره های عمیق و یا مناطق مجاور رودخانه ها با رعایت چند نکته ایمنی میتوانید در هنگام وقوع سیل ،جان خود و عزیزانتان را از این آبهای خروشان، نجات دهید.
سیلاب ها معمولا بدون هیچگونه اخطاری، جاری میشوند.این سیلاب های برق آسا و ناگهانی باعث میشوند تا کوهنوردان و ساکنان آن منطقه به سرعت غافلگیر شوند و جانشان در معرض خطر قرار گیرد.
سیلاب ها،هیچگونه مرزی را برای تخریب و جاری شدن نمیشناسند!با اینحال اگر بتوانید خودتان را برای سخت ترین شرایط در هنگام جاری شدن سیل آماده کنید و بدانید چگونه از خروش این آبهای عظیم،فرار کنید ،تا حدی از صدمه آن به خودتان جلوگیری کرده اید.
اقدامات پیشگیرانه:
قبل از انجام هر سفر و یا صعودی به کوه،حتما گزارش هواشناسی را مطالعه کنید.هرگونه خطر جاری شدن سیلاب در کشور را جدی بگیرید.مراقب باشید تا هیجان و اشتیاقتان برای صعود و طبعیت گردی شما را به صعود به این مناطق پرخطر اغفال نکند!
دکتر Steven Kugath که در دانشگاه Young University Idaho بعنوان استاد تفریحات فضای باز،تدریس میکند ،سالها راجع به سیلاب ها و رودخانه های دره های عمیق،تحقیق کرده است .او به این نتیجه رسیده است که زمانیکه افراد،مسیرهای طولانی را برای صعود و یا طبیعت گردی می پیمایند،اغلب نسبت به ادامه راه و اتمام آن کاملا جدی و متعهد میشوند.اگر گزارش هواشناسی را نیز بررسی کرده باشند و وضعیت آب و هوا نیز به هیچ وجه مناسب نباشد،هنوز هم مصمم به ادامه کار و اتمام صعود میباشند!همین تصمیم و تعهد نادرست،باعث میشود تا شور و اشتیاق آنها خیلی زود تبدیل به پشیمانی و بروز حادثه شود!
هوشمندانه ترین کار در این زمان ،لغو فعالیت و یا تغییر مکان به محیطی امن میباشد.دکتر Steven Kugath میگوید:”در این مواقع حتما یک برنامه پشتیبان داشته باشید .سعی کنید اگر برنامه ای برای گردش و یا تفریح در دره های عمیق و یا مجاورت رودخانه ها دارید ،سراغ آنهایی بروید که اگر بارش باران نیز زیاد شد،خطر جاری شدن سیلاب در آن وجود نداشته باشد.اگر نسبت به آن مطمئن نیستید و گزارش هواشناسی نیز اخطارهایی راجع به وقوع سیلاب در مناطق مجاور داد،برنامه خود را لغو کنید .بیاد داشته باشید همیشه فرصت دارید تا از طبیعت لذت ببرید!“
نسبت به شرایط آب و هوایی آگاه باشید:

ادامه مطلب

استرین و اسپرین به چه معنی است؟

صدمات اندام در ورزش کوهنوردی به علت بی دقتی ها خصوصا در فرود بسیار شایع است.
دو نوع صدمه از شایعترین صدمات در ورزش کوهنوردی می باشد.
استرین یا کشیدگی (Muscle Strain):
استرین یا کشیدگی عضله زمانی روی می دهد که عضله بیش از حد دامنه حرکتی نرمال خود کشیده شود که این منجر به پارگی رشته های عضلانی می گردد.
علل کشیدگی عضلات (استرین):
1- ضربه شدید یا فشار بیش از حد به بخشهای مختلف عضلانی.
2- تمرینات بیش از حد و خارج از تحمل ورزشکاران( مانند بلند کردن وزنه بیش از اندازه توان )
علائم و نشانه ها:
1- درد شدید و ناگهانی در عضله آسیب دیده
2- حساسیت شدید به لمس در ناحیه آسیب
3- تورم
4- ضعف و ناتوانی در استفاده از قسمت آسیب دیده
5- درد و سفت شدن عضله هنگامی که مصدوم آن را حرکت می دهد.
6- کبودی پوست اطراف ناحیه آسیب دیده(پس از چند روز) به علت خونریزی ناشی از پارگی مویرگ‌ها
اسپرین یا پیچ خوردگی(Ligament Sprain):
وقتی که اندام در وضعیت هایی که معمول نیست، قرار می‌گیرد، رباط های اطراف آن تحت کشش زیادی قرار میگیرند. این کشش میتواند موجب پارگی های میکروسکوپی و یا حتی پارگی های بزرگ و یا کامل در رباط شوند. این پارگی ها را رگ به رگ شدن یا پیچ خوردگی مفصل میگویند.
علل پیچ خوردگی(اسپرین):

ادامه مطلب

قوانین 4×4 در ورزش کوهنوردی

ورزش کوهنوردی در کنار لذت های بسیار همواره همراه با خطر های زیادی می باشد. در طول سالیان دراز با تحقیقات فراوان و استفاده از تجربیات بسیار استاندارد های زیادی جهت ایمن شدن از خطرات تعریف شده است. هر کدام از این موارد در حیطه های مربوطه در دوره ها، کتب و جزوات آموزشی به تفصیل شرح داده شده اند. در ادامه ی این مطلب 16 نکته که تحت عنوان قوانین 4 در 4 برای سلامتی کوهنوردان توسط اتحادیه جهانی کوهنوردی و UIAA منتشر شده است نوشته شده است. به نظر می رسد که حتی عمل کردن به همین موارد مختصر هم دشوار است ولی مسلما بسیار مفید است و ما را در جهت انجام سالم تر ورزش کوهنوردی یاری می کند.

قبل از ترک خانه جهت برنامه:
1.اهداف و سطح برنامه را با وضعیت واقعی میزان سلامت و آمادگی جسمانی فعلی خودتان تنظیم کنید. با خودتان روراست باشید.
2.هر گونه بیماری مزمن باید تا حد ایده ال درمان شود. به همراه داشتن داروی مصرفی به اندازه کل طول مدت برنامه را فراموش نکنید. حتما مقدار داروی ذخیره نیز به صورت جداگانه جهت استفاده در مواقع از دست رفتن منبع اصلی دارو به همراه داشته باشید.
3. اگر در مورد سلامتی خود مشکوک هستید با پزشک مشورت کنید.
4. لوازم پزشکی شخصی متناسب با خود را فراهم کنید و قبل از برنامه نحوه استفاده از آنها را فرا گیرید. استفاده از بیمه را فراموش نکنید.
قبل از رفتن به کوه در محل برنامه:
5. گزارش محلی وضعیت آب و هوا را بررسی کنید و از وضعیت راه ها و مسیر ها آگاهی کسب کنید و برنامه خود را بر اساس این موارد هماهنگ کنید.
6.در محلی مناسب یا نزد فردی مورد اعتماد برنامه خود را ثبت کنید. اطلاعاتی نظیر مسافت برنامه، مسیر مورد نظر، زمان تخمینی برگشت و …
7.لوازم اولیه و ضروری مانند خوارک و آب کافی، پوشاک اضافی، لوازم اورژانس، کیف کمک های اولیه، کیت بقا، عینک و کلاه و غیره را فراموش نکنید.
8.شماره تماس های های محلی خدمات امداد و نجات را یاد داشت کنید.
در طول برنامه:

ادامه مطلب

عوامل اصلي تخريب كننده مفصل زانو

بي شك ورزش كوهنوردي با تمامي لذت ها و زيبايي هاي آن هميشه طرفداران بي شماري داشته و خواهد داشت ولي رعايت نكردن برخي اصول اوليه در دراز مدت سبب تخريب مفصل زانو شده و باعث درد فراوان در مفصل زانو خواهد شد...
پيشگيري بهترين راه درمان هر دردي ميباشد.
1 - كاملترين و بهترين راه تقويت مفصل زانو تقویت عضلات چهار سر زانو و همسترينگ ميباشد...
با تقويت اين عضلات فشار زيادي از روي مفصل زانو برداشته شده و بي شك دچار مشكل زانو درد نخواهيم شد..
2 - صعود هاي سرعتي و در ادامه فرودهاي با سرعت بالا در محيط كوهستان شايد در ابتدا شما را دچار مشكل نكند ولي در دراز مدت مفصل زانو را تخريب كرده و ميتواند هر كوهنوردي را زمين گير كند..
3 - حمل كوله هاي سنگين يكي ديگر از عوامل تخريب كننده مفصل زانو و همچنين سبب كمردرد خواهد شد. لازم به ذكر است كه بيشترين وزني كه هر كوهنورد مجاز به حمل آن ميباشد بايد حداكثر ١/٤ وزن خودش باشد...
4 - استفاده از كفش مناسب كوهنوردي هر فصل با رعايت استاندارهاي جهاني يكي ديگر از عوامل پيشگيري كننده از تخريب مفصل زانو ميباشد...

ادامه مطلب

تمرین در ارتفاع برای دونده ها

در تمرین در ارتفاع، در طی فقط چند هفته، بدن شما به دلیل پایین بودن اکسیژن در هوا، هم هوایی ایجاد می کند. این به شما کمک خواهد کرد تا هنگام بازگشت به ارتفاعات کمتر سریعتر بدوید.
تمرین در ارتفاع نمیتواند یک شبه ما را به سوپرمن تبدیل کند. با اینحال، حتی دوره های کوتاه مدت هم برای همه دونده ها و سایر ورزشکاران استقامتی مفید خواهد بود.
مانند هر برنامه تمرینی، نکات تمرین در ارتفاع میتواند با توجه به ورزشکار و نوع برنامه متفاوت باشد.
تمرین درارتفاع به زبان ساده:
هوای رقیقتر در ارتفاعات بالاتر به معنای فشار هوای کمتر و در نتیجه اکسیژن کمتر است. در ارتفاع ۲۴۰۰ متری، اکسیژن هوا تقریبا ۷۵% سطح دریاست. درارتفاع قله دماوند این میزان ۵۰% خواهد بود. سطح اکسیژن مهم است، زیرا میزان سختی وارده به بدن را تعیین میکند.
بعنوان مثال دویدن در ارتفاع ۳۰۰۰ متری بمعنای صرف ۳۰% انرژی بیشتر برای دویدن با همان سرعت در سطح دریا میباشد. این تلاش اضافه میتواند سخت باشد، اما همان چیزی است که در بازگشت به ارتفاع پایینتر عمل میکند.
افزایش تعداد گلبولهای قرمز در خون و افزایش ظرفیت برای قلب و ریه ها، بعنوان یک مازاد هنگام بازگشت به حالت طبیعی فوایدی در بردارد که اغلب برای چند هفته باقی خواهد ماند.
در یک سطح عمیقتر، هدف اصلی تمرین در ارتفاع افزایش حجم گلبولهای قرمز خون و توده هموگلوبین است که اکسیژن به بدن میرساند. این فرآیند نتیجه افزایش اریتروپویتین توسطح کلیه ها در اثر قرارگرفتن در معرض ارتفاع است که تولید گلبولهای قرمز را در مغز استخوان آغاز میکند.
تعداد بیشتری از گلبولهای قرمز منجر به افزایش توده هموگلوبین میشود که به معنای انتقال اکسیژن بیشتر خواهد بود. هر چه اکسیژن بیشتری به ماهیچه های درحال کار برسانید، سریعتر میتوانید بدوید. ماهیچه های شما فشار بیشتری را میتوانند تحمل کنند.

ادامه مطلب

ده اشتباه رایج در استفاده از GPS توسط مبتدی‌ها

آیا می دانید عدم دقت در کار با GPS و عملکرد آن از جمله موارد ذیل تا بحال باعث بروز فجایعی در ورزش کوهنوردی در کشورمان در سال های گذشته شده:
پس با دقت بخوانید...
عدم تمرین و کار قبلی با دستگاه
استفاده از دستگاه GPS برای اشخاصی که قبلا با آن کار نکرده‌اند گمراه کننده و گیج‌کننده است، همچنین استفاده از دستگاه جدید نیز چنین عوارضی دارد. بهترین راه این است که پیش از گام نهادن در مسیر‌های سخت و دشوار، در مسیر‌های ساده‌تر و بی‌خطر به تمرینات مربوط به چگونگی استفاده از GPS و امکانات آن بپردازید.
بازنشانی نکردن دستگاه در ابتدای مسیر
توجه داشته باشید که در ابتدای هر مسیر ابتدا دستگاه را روشن کرده و صبر کنید تا دستگاه شما ماهواره‌ها را بیاید. سپس اقدام به بازنشانی تمام اطلاعات دستگاه و نیز کالیبره کردن مجدد قطب‌نما و پاک کردن مسیر قبلی کنید. در غیر این صورت در شناخت مسیر رفت و برگشت دچار مشکل خواهید شد.
عدم استفاده از نقشه 24k
نقشه‌های پایه نصب شده روی دستگاه، اغلب نقشه‌های 100k می باشند. به خاطر داشته باشید نقشه‌های توپوگرافی 24k دقت و جزئیات بسیار بیشتری به همراه دارند.
همراه نداشتن نقشه و قطب‌نما
همراه داشتن GPS شما را از داشتن نقشه و قطب‌نما بی‌نیاز نمی‌کند. اگر به هر دلیل از جمله اتمام باطری، ارتباط شما با ماهواره قطع شود، عملاً شما در تشخیص مسیر دچار مشکل خواهید شد.
نداشتن طرح و نقشه مناسب از مسیر
اگر وارد منطقه ناشناخته و جدیدی می‌شوید یا قصد پیمایش منطقه‌ای که هیچ پاکوب مشخصی ندارد را دارید، حتماً از قبل اقدام به ساختن نقاط نشانه از مناطقی که قصد عبور از آن را دارید بنمایید و سپس آنها را وارد دستگاه کنید.
بررسی نکردن متناوب موقعیت
قرادادن GPS در کوله‌پشتی گزینه مناسبی نیست! دستگاه را در جیب خود قرار دهید یا به بند شانه کوله خود وصل کنید و بصورت متناوب آن را بررسی کنید. به این شکل هم دائما از موقعیت خود مطلع می‌شوید و هم از ارتباط دستگاه با ماهواره و کارکرد صحیح آن اطمینان حاصل می‌کنید.

ادامه مطلب

06/28 1396

اشتباهات جبران ناپذیر؛ دوباره چک نکردن حمایت و گره ها:

دسته: آموزشی

درباره موضوع بالا 50 اشتباه عمده در صعود که می تواند منجر به مرگ ، سانحه ، آسیب و یا حتی کندی صعود شما شود را با همدیگر مرور خواهیم کرد . همچنین به راههای جلوگیری از آنها نیز خواهیم پرداخت .

نفر صعود کننده و حمایتچی هر چقدر هم که کارکشته باشند باید بازهم در هنگام صعود همدیگر را چک کنند . این چک کردن به معنای عدم اعتماد به هم طناب خود نیست بلکه عاملی عمده برای جلوگیری از بروز حوادثی که ناشی از تکراری شدن کار است می باشد . دقت کنید که طناب به درستی از ابزار حمایت شما عبور کرده باشد .
همچنین پیچ کارابین پیچ شما در اتصال به ابزار حمایت بسته باشد . اگر صعود کننده هستید دوباره گره خود را چک کنید . آیا گره را به درستی زده اید ؟ ( معمولاً گره هشت تعقیب در طنابهای با قطر پایین در هنگام صعود تمایل به باز شدن دارد پس زدن گره ضامن پشت گره اصلی توصیه می شود . ) همچنین چک کنید که طناب از قسمتهای هارنس شما به درستی عبور کرده باشد .

یک اتفاق واقعی: یک مورد واقعی از درست نزدن گره به هارنس اتفاقی بود که برای Lynn Hill در سال 1989 افتاد . او که یک صعود کننده سیزده کار بود در هنگام گرم کردن بر روی یک مسیر ساده هنگامی که در انتهای مسیر بر روی طناب نشست طناب از داخل هارنس او عبور کرده و او 75 فوت سقوط کرد . البته هیل از این حادثه جان سالم به در برد . او بعدها اعلام کرد که در هنگام زدن گره سرگرم صحبت با یکی از دوستان خود شده و فراموش کرده گره را تکمیل کند

مورد مشابه اتفاقی بود که برای مقبل هنرپژوه جوانترین هیمالیانورد ایرانی پیش آمد.
او برای اتصال طناب به هارنس خود از کارابین پیچ دار استفاده کرده بود که پیچ کارابین یا از ابتدا باز بوده و یا در هنگام صعود باز شده بود . این حادثه متاسفانه منجر به فوت این سرمایه گرانبها شد .
هارنس خود و گره ها را قبل از صعود حتماً دوباره چک کنید.