اصولا عوامل سازگاری با ارتفاع مختلف است. یکی از مهمترین آن ژنتیک افراد است. مردم تبت بدلیل زندگی طولانی مدت در ارتفاع بالا با آن سارگاری ژنتیکی پیدا کرده اند و به همین دلیل بهترین رکورد های صعود به ازتفاعات و هیمالیا از آن شرپا هاست که ساکنین اصلی مناطق مرتفع هیمالیا می باشند.
علاوه بر آن وجود عوامل درونی همچون ظرفیت عملکردی قلب و عروق، ریه ها، عوامل فیزیولوژیک بدنی و حتی روحی می تواند در موفقیت و توانایی صعود به ارتفاعات موثر باشد.
اگر فردی توانایی صعود به ارتفاعات بلند را ندارد باید علت یابی کند.
اولین قدم چکاپ پزشکی می باشد و اینکه بداند از نظر فیزیولوژیک مشکل جدی دارد یا ندارد و برای آن هم با مراجعه به یک پزشک متخصص بیماریهای ارتفاع از چگونگی وضعیت فیزیولوژیک خود مطلع شود.
در قدم بعد با اطمینان از سلامت جسمی و فیزیولوژیک فرد، راه کارهایی همچون فعالیت های ورزشی هوازی و استقامتی نیز وجود دارد که می تواند توانایی و عملکرد فیزولوژیک افراد را بالا ببرد. و این هم با انجام فعالیت های ورزشی منظم و هفتگی میسر است، ولی باید بدانید با اوج فعالیت های ورزشی قدرتی و استقامتی می توانید تا حدود موثری ارتفاع صعودهای تان را بالا ببرید و این هم حدی دارد، اصطلاحا نمره 8 خود در صعود به ارتفاعات را می توانید با تمرینات منظم به 12 برسانید ولی نمی توانید آنرا به 20 و حد ایده آل بالا ببرید چون ژنتیک شما اینگونه می باشد و نباید از حود انتظار بیش از حد داشته باشید( به همین دلیل در ورزش کوهنوردی تمایل افراد برای شدت فعالیت ها ی کوهنوردی تفاوت دارد فردی صرفا به قله نوردی می پردازد و فرد دیگر علاقه به ترکینگ و پیمایش مسیر های کوهستانی بدون صعود به قلل دارد).
ضمنا بر اساس قانون فیزیولوژی بدن انسان،
شما باید توانایی صعود به ارتفاعات 2800 و شاید 3000 متر را داشته باشید و تا این ارتفاع هم مناطق کوهستانی بسیاری در کشور ما وجود دارد و شما می توانیذ از آن لذت ببرید. ولی اگر تا این حد هم( 2800 متر) احساس می کنید دچار مشکل می شوید می توانید با مراجعه به کلینیک پزشکی بیماریهای ارتفاع و پزشکی کوهستان با انجام آزمایشات و معاینات بالینی از وضعیت سلامتی خود اطمینان حاصل نمایید و برنامه تمرینی منظمی دریافت نموده و ظرفیت عملکردی خود را به ارتفاعات افزایش دهید.
