مهمترين سوالی كه در ابتدا پيش می آيد اين است كه چرا بايد از كلاه ايمنی استفاده كنيم؟
جواب اين سوال تا حدی مشخص است و همانطور كه از نامش پيداست برای ايمنی بيشتر. چرا كه كوهنوردی (هر شكل از آن) ورزشی است كه در ذات خود با خطر همراه است و كوهنورد با هوش كسی است كه اين خطر را به حداقل برساند.
به هر حال شما نمی توانيد:
جلوی برخورد احتمالی سر خود با سنگ ها را بگيريد.( مسلما سنگ ها سخت تر از سر شما هستند.) جلوی ريزش احتمالی سنگ ها بگيريد.
هرگز نمي توانيد هنگامی كه همطناب شما در حال صعود است و شما درست در زير او ايستاده ايد و حمايت می كنيد، جلوی ابزاری را كه از دست او رها می شود را بگيريد و يا حتی سنگی كه ممكن است در اثر صعود او سقوط كند.
(در يخ نوردی) جلوی ابزارهای تيز و تكه يخ های در پروازی كه به سمت شما مي آيند را بگيريد و …
پس برای صعودی مطمئن تر به آن نياز داريد.
فعاليت شما چيست؟
در كوهنوردی با توجه به نوع فعاليتی كه شما بيشتر انجام می دهيد می توانيد كلاه خاص آن فعاليت را نيز انتخاب كنيد. البته اين بدان معنی نيست كه كلاهی كه شما برای يك فعاليت خاص برمي گزينيد برای فعاليت های ديگر كاربردی ندارد.
سنگ نوردی:
در اين مورد شما به يك كلاه سبك نياز داريد با تهويه خوب شايد بهترين گزينه براي شما كلاه های پلاستيكی باشد، زيرا آنها بسيار با دوام هستند.
يخ نوردی:
كلاه هايی از جنس كربن و يا فايبر گلاس در يخ نوردی بسيار متداول اند. اين كلاه ها بايد اندازه سر شما باشد و جا برای يك كلاه گرم و هدلامپ شما داشته باشد.
كوه نوردی:
اين كلاه ها بايد به راحتی تنظيم پذير باشند. كلاه هايی از جنس پلاستيك بسيار متداول بوده و معمولا بسيار تنظيم پذير اند.
غارنوردی: در اين فعاليت شما بيشتر به يك كلاه بادوام نياز داريد.
انواع كلاه هاي ايمنی:
به طور كلي كلاه ها بر اساس پوشش خارجيشان به سه دسته تقسيم می شوند:
فايبرگلاس
پلاستيك و نايلون
كربن (پلی كربنيت)
وظيفه ی تمامی كلاه ها محافظت از سر شماست ولی هر يك از اينها اين كار را به روش خاص خود انجام می دهند.
كلاه های فايبرگلاس و كربن انرژی سنگی را كه می افتد جذب می كنند در حالی كه كلاه های پلاستيكی و نايلونی اين انرژی را به سيستم افسار (دهنه) كلاه منتقل می كنند. به همين دليل كلاه هايی از جنس فايبر گلاس و كربن به سر چسبيده ترند.
فايبرگلاس:
اين كلاه ها از يك لايه نازك فايبرگلاس با آستر فوم ساخته شده اند. اين كلاه ها پايداری بالايی دارند و راحت اند ولی تهويه آنها معمولا خيلي خوب نيست. در گذشته كلاه هايی از اين جنس معمولا سنگينتر از ساير كلاه ها بودند اما امروزه اين طور نيست.
پلاستيك و نايلون:
كلاه هاي پلاستيكی بسيار متداول هستند . آنها اغلب راحتی و تهويه خوبي دارند . پايداری آنها بستگی كامل به سيستم افسار (دهنه) داخلی كلاه دارد. وزن آنها بسته به طراحيشان بسيار قابل تغيير است.
كربن:
سبكترين و قويترين پوسته از ميان ساير پوسته هاست و بيشتر از جنس پلي كربنيت می باشد. مانند كلاه های فايبر گلاس انهايی كه از كربن ساخته شده اند معمولا خيلی نزديك سر می چسبند و اين بدان معنا است كه راحتی و پايداری بالايی دارند.
طراحی:
امروزه بسياری از مدل های كلاه، صاف و ايروديناميك بوده و اغلب تهويه خوبی دارند ، وزن كم و تنظيم پذيری از ديگر ويژگی های آنها است. پس بهتر است به دنبال ويژگي های ديگري باشيد.
چيزهای ديگری كه بايد دنبالش بود:
هد بند داخلی كلاه تنظيم پذير باشد تا كلاه بهتر به سر بچسبد.
جهت جا دادن هدلامپ، كلاه دارای گيره های داخلی توكار باشد.
سيستم نگهداری ( تسمه، های چانه) كه كلاه شما را روی سرتان نگه می دارد و به خوبی در جلو و عقب قابل تنظيم باشد.
انجمن پزشکی کوهستان ایران
