هیات کوهنوردی رفسنجان

مشکل خار پاشنه برای خیلی از کوهنوردان هم وجود داشته باشد. پا مهمترین عضو واندام برای انجام فعالیت ورزشی برای کوهنوردان است.
خیلی ها در طول زندگی درد پاشنه ی پا را تجربه می کنند که علل مختلفی دارد اما شایعترین آنها فاشئیت پلانتار یا همان خارپاشنه است.اما اگر فکر می کنید که واقعا خاری در پاشنه تان درآمده که باعث درد شدید شده است در اشتباهید.
از هر ده نفر یک نفر چنین خاری را در پاشنه ی خود دارد که دردی ندارد و یافته ای اتفاقی است.در واقع دردی که شما احساس می کنید مربوط به ورم و التهاب در فاشیای پلانتار است که نواری در کف پاست و پاشنه را به پنجه متصل می کند تا قوس کف پایی خوبی داشته باشید.حالا اگر شما وزن زیادی دارید یا زیاد سرپا می ایستید و بالا و پایین می پرید شاید در معرض چنین دردی باشید.
اگر قوس کف پای تان بیش از حد زیاد است و یابالعکس کف پایتان صاف است و یا تاندون آشیلتان بیش از حد سفت است باید دیر یا زود منتظر چنین واقعه ای باشید. اما زیاد نگران نباشید.پزشک به خصوص یک پزشک ورزشی می تواند کمک زیادی به شما بکند.
به عنوان نمونه این ورزشها می توانند کمکتان کنند:
۱.صبح قبل از این که از رختخواب خارج شوید پنجه پای خود را به سمت بالا بکشید. با این کار عضلات پشت ساق کش می آیند و فشار کمتری به کف پا می آورند.این کار را پنج بار و هر بار به مدت ۳۰ ثانیه تکرار کنید.
۲.یک باند یا پارچه دور پنجه بیاندازید و بکشید.با این کار فاشیای پلانتار را کش می دهید تا نرم شود و در صورت فشار روزمره ملتهب نشود.
۳. درعضلات خلف ساق کشش ایجاد کنید.
۴.یک توپ تنیس را زیر پا قرار بدهید و بفشارید.
۵.از بطری آب یخ غافل نشوید.آن را زیر پا قرار داده و روی آن پا را قل بدهید
اما اگر از این درمان ها طرفی نبستید چندان جای نگرانی نیست.هنوز روش های زیادی وجود دارد:مسکن ها،تزریق کورتون،استفاده از امواج شوکی و این اواخر PRP (سلول درمانی) از روش هایی هستند که می توانند کمک کننده باشند.
فراموش نکنید که کاهش وزن، کفش مناسب و ورزش روزانه از مهم ترین اصولی هستند که باید مد نظر داشته باشید.
انجمن پزشکی کوهستان ایران

در مسیر صعود رخ شمالی کوه دماوند دو جانپناه فلزی وجود دارد
اولی در ارتفاع ۴۰۰۰ متری ساخته شده و دومی در ارتفاع ۴۶۰۰ متری می‌باشد.
متاسفانه نام جانپناه دوم به اشتباه، جانپناه ۵۰۰۰ قلمداد میشود یعنی حدود ۴۰۰ متر اختلاف ارتفاع که این بیان نادرست ممکن است گاهی برای عده‌ای مشکل ساز باشد.
چنانچه کسی از ارتفاع واقعی این جانپناه مطلع نباشد و یا در برنامه حضور ذهن نداشته باشد و زمانبندی خود را روی توقف و استراحت در ارتفاع ۵۰۰۰ به خیال وجود جانپناه در این نقطه و ادامه صعود از آنجا به قله تنظیم کرده باشد با خیال ۶۰۰ متر ارتفاع باقی‌مانده؛ با رسیدن به نقطه جانپناه دوم و دیدن ارتفاع واقعی، قطعا دچار سردرگمی و مشکل خواهد شد خصوصا در فصل زمستان که صعود این ۴۰۰ متر در این مسیر ممکن است زمان و انرژی زیادی از شخص بگیرد و برای ادامه صعود دچار مشکل و حادثه شود
بنابراین بهتر است بجای بیان ارتفاع نادرست ۵۰۰۰ برای این جانپناه؛
همیشه بگوییم #جانپناه_دوم
تا بتوانیم بر اساس ارتفاع واقعی آن برنامه ریزی درستی داشته باشیم...
از مجید قیدی نژاد
انجمن پزشکی کوهستان ایران