افرادی که معمولا بدون تجهیزات ایمنی در معرض برف یا یخ به خصوص در نواحی قطبی و یا ارتفاعات قرار می گیرند معمولا دچار بیماری برف کوری شده و چشمان آنها دچار آسیب دیدگی می شود.
برف کوری یک مشکل چشمی دردناک است که با نور بیش از حد از نور ماورا بنفش (UV) ایجاد می شود. هنگامی که نور UV بیش از حد به قرنیه برخورد می کند، باعث آفتاب سوختگی می شود. نام دیگر برف کوری، فوتوکراتیت است. از نظر پزشکی، واژه ی فوتوکراتیت photokeratitis برای برف کوری به کار می رود و شبیه به سوختگی قرنیه و ملتحمه چشم می باشد.
برف کوری ویژگی هایی دارد که اشعه های ماورای بنفش بیشتری را به چشم شما می فرستد. در دماهای شدید سرد و خشک، خشکی می تواند نقش ایفا کند و باعث شود که فوتوکراتیت در ارتفاعات بلندتر متداول شوند.کاهش بینایی ناشی از برف کوری اکثر اوقات موقت است و کم کم به کوری دائمی منجر می شود و علائم چشمی حدود 18 تا 24 ساعت بعد بهبود می یابند
دلایل برف کوری:
فوتوکراتیت ناشی از نور طبیعی یا مصنوعی UV است. قسمت "فتو" به معنی "نور" است و کراتیت التهاب قرنیه است.قرنیه، بافت شفاف و مخروطی شکلی دارد که چشمان شما را پوشش می دهد. قرنیه حاوی رگ های خونی نیست، بنابراین نیاز به اشک دارد که مرطوب شده و سالم بماند.
بیرونی ترین لایه قرنیه، اپیتلیوم نامیده می شود. هزاران انتهای عصبی دارد که قرنیه را بسیار آسیب پذیر و حساس به درد می کند.هنگامی که نور UV بیش از حد به قرنیه می تابد، این لایه خارجی حساس ملتهب می شود و باعث ایجاد احساس سوزش یا خارش می شود.
نور خورشید می تواند باعث برف کوری شود ؛ اشعه ماورا بنفش منعکس شده از ماسه، برف و آب می تواند قرنیه را بسوزاند.نور از چراغ جوشکاری، لامپ های خورشیدی و غرفه های دباغی نیز می تواند موجب التهاب قرنیه شود و در نهایت منجر به برف کوری می شود. افرادی که از تجهیزات جوشکاری استفاده می کنند، به طور خاص مستعد "فلاش جوشکاری" هستند - نامی دیگر برای برف کوری.