مونوکسید کربن یا همان CO بعنوان یک محصول جانبی احتراق آزاد می شود، سپس به هموگلوبین (حمل کننده اکسیژن) چسبیده و مانع رسیدن اکسیژن به بافتها می شود.
نکته جالب آنکه مسمومیت وآلودگی مونو اکسید کربن در ارتفاعات به دلیل رقیق بودن و کم بودن اکسیژن بسیار خطرناک تر است. تهویه نامناسب هوا در جانپناه، پخت و پز غذا در چادر، روشن گذاشتن کپسول برای تولید گرما در چادر(همه ساله تعدادی کشته می دهد) از مواردی هستند که موجب بروز این مسمومیت خواهند شد. از نشانه های این نوع مسمومیت در ارتفاع می توان به سردرد، سرگیجه، تهوع و ضعف اشاره کرد.
مونوکسید کربن می تواند علائمی همچون علائم بیماری ارتفاع به همراه داشته باشد و یا حتی این بیماری را تشدید کند. راهکار مناسب برای مقابله با این حالت انتقال سریع فرد مسموم یا دارای علائم فوق به محیط مناسب دارای گردش هوا و تنفس های عمیق جهت اکسیژن رسانی بیشتر به بافتها است. نکته حائز اهمیت این است که مشاهده می شود برخی از کوهنوردان به محض رسیدن به قله و یا در مسیر آن اقدام به روشن کردن سیگار می کنند! این امر علاوه بر کاهش اکسیژن رسانی موجب فشار دوچندان به دستگاه تنفسی برای کسب اکسیژن می شود.
ترجمه: پویا سلیمانی