1- هرکس که به ارتفاعات بالاتر از 2500 متر صعود کند در معرض خطر بیماریهای ارتفاع قرار دارد.
2- هرچه ارتفاعی که فرد در آن زندگی می کند پایین تر باشد؛ سرعت صعود بیشتر باشد و ارتفاعی که فرد در یک روز صعود میکند زیادتر باشد آن فرد بیشتر در معرض خطر بیماریهای ارتفاع قرار دارد.
3- به خاطر بسپاریم اولین، اصولی ترین و ایمن ترین راه در پیشگیری از بیماریهای ارتفاع صعود آهسته و مرحله به مرحله است و هیچ تمرین یا دارویی جای این کار را نخواهد گرفت گرچه کوهنوردی مداوم؛ تمرین های مستمر؛ پرهیز از افزایش ارتفاع ناگهانی و سریع نیز در پیشگیری از بیماریهای ارتفاع بسیار کمک کننده است.....
شاید این عبارت را در اعلام برنامه های کوهنوردی که در اواخر پاییز، زمستان و اوایل بهار اجرا می شوند، خیلی شنیده باشید.
اما منظور از این تجهیزات چیست؟
خیلی دیده شده که هر کسی از ظن خود، کوله اش را میبندد و چه بسا وسایل اضافی برداشته و وسایل ضروری را با خود نیاورده است.
طبیعی است که در هر برنامه ای به تناسب دشواری و وضعیت جوّی، الزاما با مشورت سرپرست برنامه امکان کاهش یا افزایش این وسایل وجود دارد....