ارتفاع زدگی چیست؟
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
ارتفاع زدگی به سه نوع تقسیم می شود، کوه گرفتگی حاد (AMS)، که در اصل بروز سردرد و تهوع در ارتفاعات بالای ۳۰۰۰ متر بوده و یک عارضه خوش خیم محسوب می شود.
دو نوع دیگر یعنی اِدم ریوی ارتفاع زیاد (HAPE) و اِدم مغزی ارتفاع زیاد (HACE) تهدیدی برای حیات محسوب می شوند که در اثر آب آوردن ریه و آب آوردن مغز ایجاد می گردند.
درمان اصلی ارتفاع زدگی کم کردن ارتفاع و فرود می باشد.
آیا آبرسانی به بدن از ارتفاع زدگی پیشگیری می کند؟
در حال حاضر اطلاعات بسیار اندکی در رابطه با تاثیر خاص مصرف آب در بیماری ارتفاع زدگی وجود دارد. در هر حال کم آب شدن بدن در کوهستان مخاطرات زیادی دارد چرا که علایمی مشابه با ارتفاع زدگی (سردرد و تهوع) برای کوهنورد ایجاد می کند. بنابراین فرد به هیچ وجه نباید با تصور جلوگیری از ارتفاع زدگی با نوشیدن مایعات بیش از اندازه، باعث کاهش سطح سدیم (Hypernatremia) در بدن خود شود. زیرا کاهش شدید سدیم ممکن است به تغییرات وضعیت ذهنی منجر شود.
آیا آمادگی جسمانی بالا از ارتفاع زدگی جلوگیری می کند؟
اگرچه خوب است که با آمادگی جسمانی بالا به کوه بروید اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد آمادگی جسمانی بالا باعث کاهش ارتفاع زدگی می گردد.
انجمن پزشکی کوهستان ایران
اهمیت مهارت‌های سرپرست
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
کوهنوردی و طبیعت‌گردی ورزش و تفریحی ماجراجویانه است. ورزشی که در آن شاید گاهی مجبور باشید با نیروهای مهارنشدنی طبیعت دست به گریبان شوید.
هیچگاه یک فوتبالیست در مسیر بازگشت به رختکن گم نمی‌شود. یک تنیس‌باز هیچ وقت دمای ۴۰ درجه زیرصفر را شاید در هنگام ورزش تجربه نکند یا یک شناگر در برابر موجی قرار نگیرد که سرعتش ۴۰۰ کیلومتر برساعت باشد!
اما بسیار دیده و شنیده‌ایم که کوهنوردی در حال بازگشت به کمپ گم شده است. یا مجبور شده است در دماهای بسیار پایین شب‌مانی کند و احتمالا منجر به از دست دادن دست، پا یا حتی جان او شده. از این رو لازم است که یک کوهنورد یک چریک، امدادگر، هواشناس و خلاصه همه‌فن‌حریف باشد. باید بتواند بحران را مدیریت کند.
اما به دست آوردن این مهارت‌ها و کسب تجربهٔ لازم شاید سالها به طول بیانجامد. همین موضوع باعث می‌شود که باتجربه بودن سرپرست و اعضای فنی تیم اهمیت زیادی داشته باشد. سرپرست برنامه اگر نتواند جریان‌های هوایی مسیر صعود را پیشبینی کند ممکن است به تیمش آسیب وارد شود. یا اگر در اثر ریزش سنگ مسیر صعب‌العبور شود و نتواند با طناب و ابزار تیمش را از مانع رد کند ممکن است مشکلات بعدی گریبان‌گیر تیم شود. یا اگر سقوط بهمن اعضاء تیم را غافلگیر کند و نتواند یک جستجو و نجات را مدیریت کند شاید جان افرادش به خطر بیافتد.
توجه داشته باشید که کوهنوردی معمولا در جاهایی به دور از خدمات شهری انجام می‌شود و اگر خود تیم نتواند در همان محل حوادث را مدیریت کند شاید ماموریت تیم‌های اعزامی فقط یافتن جسد باشد!
پیشنهاد من برای کوهنوردان کم‌تجربه این است که در درجهٔ اول شروع کنید به یادگیری اصولی که اکنون برای همه‌گان از طریق هیئت‌های استان‌ها و باشگاه‌ها در دسترس است و در گام بعدی تا به دست آمدن دانش و تجربه، دلتان را به سرپرستی گره بزنید که بدانید شما را از دهان شیر بیرون خواهد کشید.
کانال کوهگرد
انجمن پزشکی کوهستان ایران
