کوهنوردی ایران شاید هنوز آنقدر قد نکشیده که خود مفهوم "حادثه" چه بر حسب اشتباه انسان و چه کوه ساخته، به بخشی از کوهنوردی تبدیل شود و این عدم پذیرش "حادثه" در کوهنوردی و عموما فعالیت های اینگونه است که ناگاهان "حوادث کوهنوردی" را تبدیل می کند به تیتر اول... به خبر روز و حتی قابلیت تبدیل شدن به نسخه دوم شاهنامه را نیز به آن می بخشد! وگرنه الی ماشا الله چیزی که زیاد است در این دیار، حادثه است با رنگ ها، طعم ها و طرح ها و اندازه های مختلف.
اما بحث روی چیز دیگریست. "تحلیل حادثه" ....
1- هرکس که به ارتفاعات بالاتر از 2500 متر صعود کند در معرض خطر بیماریهای ارتفاع قرار دارد.
2- هرچه ارتفاعی که فرد در آن زندگی می کند پایین تر باشد؛ سرعت صعود بیشتر باشد و ارتفاعی که فرد در یک روز صعود میکند زیادتر باشد آن فرد بیشتر در معرض خطر بیماریهای ارتفاع قرار دارد.
3- به خاطر بسپاریم اولین، اصولی ترین و ایمن ترین راه در پیشگیری از بیماریهای ارتفاع صعود آهسته و مرحله به مرحله است و هیچ تمرین یا دارویی جای این کار را نخواهد گرفت گرچه کوهنوردی مداوم؛ تمرین های مستمر؛ پرهیز از افزایش ارتفاع ناگهانی و سریع نیز در پیشگیری از بیماریهای ارتفاع بسیار کمک کننده است.....
