چون ورزش کوهنوردی مستقیما با سیستم قلب و عروق ورزشکار ارتباط دارد از این رو ما باید در وحله اول در بالا بردن استقامت قلب و عروق تلاش کنیم .
فعالیت هایی که هر هفته در کوه انجام می دهیم کافی نبوده بلکه باعث عواملی از قبیل تمرین زدگی، تحلیل عضلات، آسیب دیدگی، کوفتگی عضلات، گرفتگی عضلات ، آسیب های جزئی و کلی در قسمت کمر، زانو و مچ پا که شایع ترین آسیب ها در کوهنوردی است دچار شوند .
کوهنوردانی که می خواهند با بدنی آماده و به دور از آسیب دیدگی فعالیت مستمر داشته باشند :
۱- دویدن با شدت متوسط در دو تایم ده دقیقه ای در سالن یا هوای آزاد (هر هفته دو یا سه بار)
۲- دوچرخه سواری : یک روز در میان با ۵ یا ۶ کیلومتر راندن علاوه بر تقویت قلب و عروق باعث تقویت عضلات چهارسر ران ، کشاله ران ، ساق پا و عضلات پشتی می شود که همیشه عملکرد این عضلات در کوهنوردی محسوس است .
۳- شنا : چون برخی از افراد شنا را به صورت تفریح انجام می دهند باید با درنظر گرفتن زمان و یا مسافت باشد یعنی کوهنورد باید دو تایم ۷ دقیقه ای یا مثلا در مجموع بتواند در یک وعده شنا بیش از هزار متر را شنا کند .
ریچارد ویل فیزیولوژیست ورزشی از مرکز تحقیقاتی چاقی مفرط در نیویورک روشی را برای اندازه‌گیری میزان ضربان قلب مناسب به هنگام ورزش تهیه کرده است که به صورت حدودی نشان می‌دهد ضربان قلب ورزشکار باید چقدر باشد.
ریچارد ویل فیزیولوژیست ورزشی از مرکز تحقیقاتی چاقی مفرط در نیویورک روشی را برای اندازه‌گیری میزان ضربان قلب مناسب به هنگام ورزش تهیه کرده است که به صورت حدودی نشان می‌دهد ضربان قلب ورزشکار باید چقدر باشد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر ریچارد ویل، فرمولی برای اندازه‌گیری ضربان قلب مناسب به هنگام ورزش تهیه کرده است که به شرح زیر است:
ابتدا با کمک یک ساعت اندازه‌گیری کنید که در یک دقیقه چند بار قلب شما می‌زند.
