چرا کوهنوردان نباید نوشیدنی سرد بنوشند؟
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: آموزشی
چرا آب می خوریم؟
آب را گرم بنوشیم یا سرد؟
نوشیدنی چه سرد باشد و چه گرم، وقتی وارد معده انسان می شود، تا درجه حرارت آن به ۳۷ درجه سانتی گراد نرسد، نمی تواند از معده خارج شود. اگر گفته می شود که کوهنوردان نوشیدنی سرد ننوشند به همین دلیل است.
چون زمانی که نوشیدنی سرد باشد مدتی زمان لازم است تا این نوشیدنی در بدن گرم شود و به دمای ۳۷ درجه برسد و بتواند از طریق روده جذب بدن شود.
در کل دمای آب مصرفی برای انسان نباید پایین تر از ۴ درجه سانتی گراد باشد اما این موضوع برای کوهنوردان کاملا متفاوت است.
زیرا این افراد از آب برای لذت بردن استفاده نمی کنند و آن را بیشتر برای تامین آب بدن در طول فعالیت های فیزیولوژیکی نیاز دارند.
بنابراین دمای آب نوشیدنی کوهنوردان به خصوص هنگام حین تمرینات نه تنها باید بالای ۴ درجه سانتی گراد باشد، بلکه در اغلب موارد دمای آن را بالای ۱۲ درجه سانتی گراد در نظر می گیرند.
در واقع کوهنوردان نیاز دارند که آب مصرفی شان در جریان تمرینات به سرعت و با کم ترین اتلاف وقت جذب بدن شود.
پیش به سوی آرامش!
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
كوهنوردان عموماً افرادی خوش اخلاق و شاداب و مهربان هستند، زیرا مسمومیت ناشی از هوای آلوده شهر با تنفس عمیق هوای كوهستان، از خون زایل می‌شود وتمام سلول‌های بدن با جریان سریع خون پر اكسیژن، شسته و شاداب شده مضافآ موجب رفع رخوت و سستی از جسم و روح می‌گردد.
در حین كوهنوردی هورمون‌هایی مانند آندروفین‌ها و سروتونین‌در خون افزایش یافته و با اثرات ضد درد خود قادرند در فرد كوهنورد نشاط و نیرو ایجاد كنند.
كوهنوردی منظم و مرتب آندورفین‌ها را كه باعث احساسات مثبت دربدن می‌شود در خون وارد می‌كند. این ماده خاصیت آرام بخشی دارد.
كوهنوردی‌های طولانی مدت و مداوم موجب تحریك مغز برای تولید هورمن‌هایی به نام آندورفین می‌شود و موجب قطع درد و ایجاد حالت شادابی درافراد می‌گردند و به او كمك می‌كند تا خود را از تنش‌ها و نگرانی‌ها و اضطراب‌ها رها سازد.
انجام كوهنوردی آرام و طولانی به طور منظم ومرتب در پایان هرهفته می‌تواند درعرض چندهفته حال شما را بسیار بهبود بخشد. گاهی مواقع حتی نگاه كوتاهی به طبیعت (كوهستان، جنگل، باغ) فشار زندگی روزمره را در وجود شما از بین می‌برد.
در یك مقاله در نشریه بین‌المللی ایك‌تایمز (مورخ 24 سپتامبر2010) بیان شد كه تحقیقات نشان می‌دهد صحنه‌های آرام‌بخش، از طریق ایجاد تغییراتی در جریان و گردش خون، موجب آرامش در مغز می‌شوند. عبور از ارتفاعات و صعود از صخره‌ها به قلل مرتفع، دیواره‌های سنگی و كوه‌های پربرف و یخ، موجب خونسردی و مهارت و همچنین نرمش و سرعت انجام در كارهای معمول زندگی می‌شود و از خمودگی و افسردگی و پیری زودرس، جلوگیری می‌كند. به‌علاوه قدم زدن در میان گُل‌ها، لاله‌ها و سبزه‌های خوش بو، مشاهده پرندگان و جانداران ظریف و زیبا و تماشای مناظر دیدنی و دست نخورده طبیعی، باعث آرامش روح انسان می‌گردد.
