انجمن پزشکی کوهستان ایران: این سوال پاسخ دقیق و قاطعی ندارد، بسیاری عوامل در این خصوص باید در نظر گرفته شود. یکی از مهم‌ترین فاکتورها میزان، نحوه و شدت سختی صعود شماست. این یک حقیقت است که بدن شما پس از اجرای یک برنامه به‌صورت موقتی دچار ضعف می‌شود، از این زمان بدن با بازسازی و ریکاوری به این وضعیت ضعف و سستی پاسخ می‌دهد.
این واکنش تطبیقی "supercompensation" نامیده می‌شود. نکته قابل توجه اینجاست که اگر پیش از دست‌یابی به این مرحله از واکنش تطبیقی بدن، مجدداً صعود کنید، طبیعی است که با توجه به عدم ریکاوری بدن، به اهداف از پیش تعیین شده دست نخواهید یافت.
چه مدت استراحت کنیم؟
تجربیات و تحقیقات بیانگر این هستند که این مدت زمان مابین ۲۴ تا ۷۲ ساعت متغیر است. به‌عنوان مثال اگر مسیر ساده و متناسب با قدرت بدن خود را صعود کنید، قاعدتاً یک روز استراحت کافی است، اما اگر این پیمایش شامل مسیر جدید و سنگین و فراتر از حد توانایی شما باشد، این مدت زمان می‌تواند ۳ روز یا حتی بیشتر هم باشد.
مراحل ریکاوری
خواب‌آلودگی در ارتفاع یکی از علائم و نشانه های مهم و خطرناک در ورزش کوهنوردی است.
عوامل مختلفی می تواند باعث بروز خواب آلودگی در هنگام کوهنوردی باشد که بعضا می تواند علامت خطری جدی و هشدار دهنده باشد. علامتی که گاها خود کوهنورد به آن بی توجه بوده و آگاهی به وضعیت خطرناک خود ندارد و به مرور زمان به مرحله خطرناکی از عدم آگاهی به زمان ومکان می رسد.
این وضعیت پیش از اینکه برای خود کوهنورد جلب توجه کند می تواند هشداری جدی برای سایر همنوردان باشد و شرایط را لحظه به لحظه بحرانی تر شود.
شاید بارها در طی صعود به ارتفاعات چه بصورت انفرادی وچه به صورت گروهی، خود یا همنوردتان دچار چنین حالتی شده اید که می تواند شرایط را تا مرحله خطرناک یا اصطلاحا "خواب مرگ" پیش ببرد.
توجه به علل بروز خواب آلودگی در کوهنوردی می تواند از بروز حادثه یا فاجعه ای جدی جلوگیری کند. این امر باید بیشر متوجه سرپرست یا پزشک تیم باشد. شرایط صعود خصوصا در ساعات متوالی صعود در یک روز و در نزدیکی #قله می تواند پیش زمینه فاجعه ای غیر قابل جبران و تا حد مرگ باشد.
