درباره موضوع بالا 50 اشتباه عمده در صعود که می تواند منجر به مرگ ، سانحه ، آسیب و یا حتی کندی صعود شما شود را با همدیگر مرور خواهیم کرد . همچنین به راههای جلوگیری از آنها نیز خواهیم پرداخت .
نفر صعود کننده و حمایتچی هر چقدر هم که کارکشته باشند باید بازهم در هنگام صعود همدیگر را چک کنند . این چک کردن به معنای عدم اعتماد به هم طناب خود نیست بلکه عاملی عمده برای جلوگیری از بروز حوادثی که ناشی از تکراری شدن کار است می باشد . دقت کنید که طناب به درستی از ابزار حمایت شما عبور کرده باشد .
همچنین پیچ کارابین پیچ شما در اتصال به ابزار حمایت بسته باشد . اگر صعود کننده هستید دوباره گره خود را چک کنید . آیا گره را به درستی زده اید ؟ ( معمولاً گره هشت تعقیب در طنابهای با قطر پایین در هنگام صعود تمایل به باز شدن دارد پس زدن گره ضامن پشت گره اصلی توصیه می شود . ) همچنین چک کنید که طناب از قسمتهای هارنس شما به درستی عبور کرده باشد .
یک اتفاق واقعی: یک مورد واقعی از درست نزدن گره به هارنس اتفاقی بود که برای Lynn Hill در سال 1989 افتاد . او که یک صعود کننده سیزده کار بود در هنگام گرم کردن بر روی یک مسیر ساده هنگامی که در انتهای مسیر بر روی طناب نشست طناب از داخل هارنس او عبور کرده و او 75 فوت سقوط کرد . البته هیل از این حادثه جان سالم به در برد . او بعدها اعلام کرد که در هنگام زدن گره سرگرم صحبت با یکی از دوستان خود شده و فراموش کرده گره را تکمیل کند
مورد مشابه اتفاقی بود که برای مقبل هنرپژوه جوانترین هیمالیانورد ایرانی پیش آمد.
او برای اتصال طناب به هارنس خود از کارابین پیچ دار استفاده کرده بود که پیچ کارابین یا از ابتدا باز بوده و یا در هنگام صعود باز شده بود . این حادثه متاسفانه منجر به فوت این سرمایه گرانبها شد .
هارنس خود و گره ها را قبل از صعود حتماً دوباره چک کنید.
شاید مشکل خار پاشنه برای خیلی از کوهنوردان وجود داشته باشد. پا مهمترین عضو واندام برای انجام فعالیت ورزشی برای کوهنوردان است.
خیلی ها در طول زندگی درد پاشنه ی پا را تجربه می کنند که علل مختلفی دارد اما شایعترین آنها فاشئیت پلانتار یا همان خارپاشنه است.
اما اگر فکر می کنید که واقعا خاری در پاشنه تان درآمده که باعث درد شدید شده است در اشتباهید.......
تحقیقات علمی جدید مرتبط با ورزش کوهنوردی: کوهنوردی و تاثیر آن بر میزان هورمون تستوسترون
- دسته: آموزشی
تیم تحقیقاتی دانشگاه L’Aquila کشور ایتالیا، گروهی از کوهنوردان را بمدت سه هفته در فعالیت هیمالیا نوردی در نپال تحت نظر گرفتند.
طی صعود، گروه به ارتفاع تقریبی 6000 متر رسیدند، البته بدون استفاده از مکمل اکسیژن. یعنی شرایط رطوبت هوا، اکسیژن کم و آب وهوای کوهستانی. 10 روز پس از بازگشت، خون این افراد برای یافتن تغییرات احتمالی هورمون های مردانه مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان می داد آنها با وضعیت بدنی بهتری بازگشتند، دور کمر کوچکتر و چربی کمتر. بطور میانگین چربی بدن آنها از 26% به 23% کاهش یافته بود. همچنین میزان هورمون ها تغییر کرده بودند، هورمون های FH ( در مردان نشان دهنده تولید تستسترون است) و FHS(در روند تولید اسپرم دخالت دارد) افزایش یافته بودند که خود موجب غلظت بیشتر تستسترون شده بود.
ارتفاع و تستسترون:
وقتی با وضعیت هایپوکسیا یا کاهش میزان اکسیژن مواجه می شوید بصورت طبیعی و برای کسب اکسیژن بیشتر عمیق تر و سخت تر نفس می کشید. این بنوبه خود منجر به افزایش تولید هورمون erythropoietin می شود که به شما کمک می کند تا گلبول های قرمز بیشتری تولید کنید.
رابطه تستسترون و اریتروپوئیتین:
نکته جالب توجه اینجاست که هورمونی که باعث تنظیم erythropoietin می شود همان هورمون تستسترون است که نقش مستقیم در هم هوایی ایفا می کند. آزمایشها نشان می دهند افراد محلی که در سرزمین های مرتفع زندگی می کنند دارای گلبول های قرمز بیشتری هستند، تستوسترون بیشتری نیز دارند.
مجموعه علائم سردرد، ضعف مفرط، سرگیجه و تنگی نفس، نشانه های بیماری کوه گرفتگی حاد می باشند.
سردرد علامت اصلی این بیماری است.
باید دانست که به دلیل تابش نور خورشید، کم آبی، خستگی، گرسنگی و سردرد در ارتفاعات، مشکل شایعی است. فردی که دچار سردرد است باید ابتدا استراحت کرده، نوشیدنی بنوشد و در صورت ادامه ی سردرد اگر یکی از علائم ذیل وجود داشت بیماری کوه گرفتگی حاد مطرح می شود:
1- تهوع یا استفراغ
2- ضعف یا خستگی مفرط
3- سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم
4- بی خوابی
درمان:..........
