متن خبر :
شیوه_نامه_برگزاری_مسابقات_و_لیگ2.pdf
حجم : 4058KB
دانلود
وقتی در طی روز بیداریم و فعالیت می کنیم ، مثل مواقعی که در حال صعود هستیم یا در پناهگاه یا چادر در حالت فعالیت نسبی می باشیم ، هم عضلات ارادی و هم عضلات غیر ارادی سیستم تنفسی ما فعالیت می کنند. ولی در هنگام خواب تنها عضله غیرارادی سیستم تنفسی ما در حال فعالیت است.
عضله غیرارادی بدن ما فقط می تواند اکسیژن مورد نیاز پایه ای بدن ما را از طریق شش ها تامین کند و با حداکثر فعالیت باز نمی تواند اکسیژن مورد نیاز مواردی که کمبود محیطی (مثلا در ارتفاعات) نیز وجود دارد را تامین کند . در نتیجه در هنگام خواب بدن ما مواجه با کمبود اکسیژن بیشتر می شود که قاعدتا این کمبود هر چه بیشتر طول می کشد ، در صبح شرایط بدتر و سردرد شدیدتر می شود.
اگر فردی در حالت خواب در ارتفاع سردرد شدیدی داشته باشد ، با بیدار شدن و شروع فعالیت روزانه (حتی فعالیتهای ساده ای نظیر جمع کردن کوله پشتی، جمع کردن کیسه خواب ، خوردن صبحانه و ...) و به کار انداختن عضلات ارادی خود، در عرض حداکثر نیم ساعت سردرد وی برطرف خواهد شد.
پس خواب ناشیرین صبحگاهی در ارتفاعات را به نظاره طلوعی زیبا (و بدون سردرد) تبدیل کنیم.
تدوین: دکتر حمید مساعدیان
عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
بیش از 30 دوره ی آموزشی! در زمینه های سنگنوردی، یخنوردی، کوهپیمایی، پزشکی، امداد، غارنوردی، دره نوردی، اسکی و... وجود دارد.
آموزش هایی که با تایید سازمان های معتبری مانند UIAA و حتی IFMGA اثبات کرده است که از کیفیت و کمیت لازم برخوردار است. ....
به بهانه حوادث اخیر در ورزش کوهنوردی کشور و نهمین مرگ و جانباختن ناشی از ورزش کوهنوردی در سال ۹۶ که اخیرا اتفاق افتاده، سوالی به ذهن برخی می رسد که باید برای آن بدنبال جوابی باشیم:
⭕️ سوال:
⚠️ با تحلیل حوادث کوهنوردی ایران به چه نتیجه ای می رسیم؟! آیا اکثر این حوادث ریشه در ذات ماجراجویی کوهنوردی دارد؟! یا ضعف تکنیک، سرپرستی، آمادگی و تجهیزات نقش عمده را داراست؟!
⚠️ آیا حوادث کوهنوردی را می‌توان پشت شعار جذاب "ماجراجویی و خطر" توجیه کرد؟! یا ریسک و ماجراجویی هم می تواند چارچوب داشته باشد؟!
⚠️ آیا تحلیل و نقد یک حادثه، اهانت به روح درگذشتگان یا موی سپید و ریش سیاه کسی یا کسانی است؟! یا راهی است برای جلوگیری از حوادث مشابه؟!
⚠️ آیا خوابیدن ابدی در دل کوهستان و یخچال‌های هیمالیا، به استقبال بهمن رفتن و صعود در طوفان و هوای منجمد کننده، عدم استفاده از ابزار ایمنی در صعود و... نهایت افتخار و آمال کوهنوردان ایرانی است؟! یا می توان جور دیگری هم ماندگار شد؟! /...............
