هیات کوهنوردی رفسنجان

در این مطلب سعی می‌کنم به ده نکته‌ اساسی که باعث بهبود عملکرد و افزایش سرعت تطبیق بدن شما با ارتفاع می‌شود اشاره کنم. این مطلب گزیده‌ای است از بیش از ۱۰ مقاله که به شکلی مختصر و مفید درآمده است.

همیشه طوری عمل کنید که بدنتان آب کافی داشته باشد به خصوص اگر در ارتفاع ۲۰۰۰ متر و بالاتر هستید. قبل از تشنه شدن آب بنوشید به طوری که هرگز ادرارتان پررنگ نشود. احساس تشنگی یعنی بدن شما دچار بی‌آبی شده است و این در ارتفاع بسیار آزاردهنده خواهد بود. تحقیقات علمی نشان می‌دهد بدن شما در یک روز گرم تابستانی و در حالی که یک کوله بزرگ را حمل می‌کند به ۱۸۰ تا g‌۲۵۰ آب در هر ۳۰-۴۵ دقیقه نیاز دارد. از قمقمه‌های کوله‌ای و یا آویزی که به بند کوله متصل می‌شوند استفاده کنید. در صعودهای بلند و شرایط زمستانی از ظرف آبی استفاده کنید که در میان راه صعود دچار یخ‌زدگی نشود.

تنظیم دمایی: همیشه حرارت مرکزی بدنتان را در نظر داشته باشید. عرق کردن بیش از حد شما را خیلی زودتر از آنچه فکرش را می‌کنید از پا می‌اندازد. اگر در هوایی مناسب و در محیطی گرم حرکت می‌کنید کمی برف را در یک دستمال کمپرس کرده و به طور متناوب روی پیشانی قرار دهید. در تابستان می‌توانید همین کار را خیس کردن دستمال انجام دهید. با استفاده از اعجاز رنگ‌ها دمای بدنتان را کنترل کنید. در تابستان لباس سفید، بژ یا خاکستری و در زمستان لباس آبی یا مشکی بپوشید. پوشش چند لایه نکته طلایی دیگری است که نباید فراموش کنید. با کم و زیاد کردن لایه‌های پوششی به تنظیم دمای بدن کمک کنید.

تغذیه متناوب: فرقی نمی‌کند گرسنه هستید یا نه. خوردن را فراموش نکنید استرس‌های مختلفی که در ارتفاع به شما و بدنتان وارد می‌شود ممکن ا ست تمایل به غذا را کاهش دهد. وقتی در خانه هستید غذاهای محبوبتان را یادداشت کنید به خصوص آنهایی که می‌توان به شکل اسنک تهیه کرد. سعی کنید غذایتان بر چاشنی نباشد. چاشنی تنهابه حدی که محرک اشتها باشد توصیه می‌شود. ترکیبات کربوهیدراتی، آبنبات، ورقه لیمو و … را در موقع صعود به همراه داشته باشید. فراموش نکنید که در ارتفاع کربوهیدرات‌ها بعد از آب بهترین دوست شما هستند.

تنفس عمیق و درست: روش‌هایی مثل تکنیک زیر را برای بهبود تنفس بیاموزید. با تغییر فشار هوا، هرچه بالاتر رویم گرفتن اکسیژن برای شش‌ها سخت‌تر خواهد شد. وقتی احساس کمبود اکسیژن شروع شد کمی آب بنوشید. حالا با قدرت نفس عمیق بکشید و با قدرت هوا را تخلیه کنید. چند بار این کار را تکرار کنید. حالا با آرامش از احساس بهتر شدن خود استقبال کنید. این روش را برای حالت تهوع هم امتحان کنید چون گاهی اوقات مؤثر خواهد بود.

ادامه مطلب...

املاح و الکترولیت‌ها:

جایگزینی الکترولیت‌ها در طی ورزش، در صورتی که فعالیت ورزشی برای مدت زمانی کم‌تر از 2 ساعت به طول بیانجامد، ضروری نیست. لیکن افزودن سدیم به نوشیدنی موجب بهبود طعم و افزایش بازسازی مایعات می شود و از ایجاد حالت کمبود سدیم (هیپوناترمی) در افرادی که میزان بالایی مایعات نوشیده‌اند، جلوگیری می‌نماید.البته افزودن کلر نیز به میزان 7/0- 5/0 گرم در لیتر در نوشیدنی ورزشی مفید خواهد بود. به همین سبب اغلب با افزودن کمی نمک هر دو این مواد معدنی را از طریق نوشیدنی به بدن کوهنورد می رسانیم.غالبا اسپاسم ها و عدم تعادل فشار خون به سبب بهم ریختن تناسب این عناصر در خون، بوجود می آید.

سایر ترکیبات:

از مهم‌ترین ترکیبات افزوده شده به نوشیدنی‌های ورزشی، برخی املاح نظیر پتاسیم و انواع ویتامین‌ها قابل ذکرند. البته ویتامین‌های گروه B به دلیل تاثیر آن‌ها در سوخت و ساز انرژی، و ویتامین‌های E و C به دلیل اثرات آنتی‌اکسیدانی آن‌ها می‌توانند مفید باشند.

مایعات مناسب برای نوشیدن

نوشیدنی های ایزوتونیک به سرعت مایعات از دست رفته از طریق عرق کردن را جایگزین کرده و میزان کربوهیدرات را افزایش میدهد. این نوع از نوشیدنی ها برای ورزشکاران استقامتی مثل کوهنوردان مناسب می باشد. گلوکز سوخت ارجح بدن است بنابراین محلول ایزوتونیک بهتر است به میزان 6ـ8 درصد گلوکز داشته باشد.

ترکیبات نوشیدنی ورزشی مناسب کوهنوردان:

200 میلی لیتر آب پرتغال غلیظ، یک لیتر آب و میزان خیلی کم نمک (1 گرم) را با هم مخلوط کرده و در فواصل منظم نوش جان کنید. علت تجویز آبمیوه تامین نیترات و هم هوایی راحتتر در ارتفاعات است.

*نوع دیگر نوشیدنی دست ساز مخصوص کوهنوردان، یک لیتر آب به آب یک لیمو ترش، با 4 تا 5 حبه قند و کمی نمک است.

حرکت یک گروه کوهپیمایی همیشه باید به شکل ستونی و به صورت منظم و پشت سر یکدیگر انجام شود و تا پایان کار صعود و بازگشت باید نظم ستون حفظ گردد.
هر شخص در ستون جایگاهی دارد که توسط سرپرست گروه تعیین می گردد. نظم و انضباط می تواند بخشی از ایمنی شما را تضمین کند.

نفر اول گروه (سرقدم): نفر اول به عنوان هماهنگ کننده در سرعت پیمایش و از افراد با تجربه گروه می باشد که توانایی مسیر یابی و هدایت گروه را دارد.

نفر آخر گروه(اکیپ جمع کن):یکی از قوی‌ترین و با تجربه ترین اعضای گروه است.مراقبت از افراد گروه بر عهده اوست تا کسی از گروه جدا نشود و تا آخر برنامه با نفر اول گروه در ارتباط میباشد (ارتباط می تواند از طریق سوت،بیسیم و..باشد)

چنانچه یکی از اعضای گروه در پیمایش کندتر از دیگران حرکت کند واز نظر تکنیکی معادل اعضای گروه نباشد،بهتر است پشت سر نفر اول قرار گیرد.

سرپرست گروه یا سرپرست برنامه میتواند به عنوان نفر اول یا نفر آخر در گروه قرار گیرد یا در میان گروه حرکت کند و همه حرکات و روند کار اعضاء را کنترل کند.

برنامه ریزی،گذر زمان،کنترل کمی و کیفی برعهده سرپرست است.