هیات کوهنوردی رفسنجان

کوهنوردان مشهور جهان را می‌توان از بزرگترین ماجراجویان جهان دانست. ماجراجویانی که قدم در مناطقی گذاشته‌اند که اغلب اولین نفری بودند که آنجا بودند! در این میان این ورزشکاران بزرگ، علاوه بر فعالیت ورزشی و ماجراجویی‌هایی که داشتند، درس‌های بسیاری هم برای جامعه دارند. در این مطلب ۱۰ جمله تاثیرگذار از کوهنوردان مشهور جهان را برایتان آماده کرده‌ایم:
1-نیرمال پورچا: اولین فاتح زمستانه k2
من معتقدم که همه‌چیز در زندگی تنها با یک اراده مصمم و تفکر مثبت امکان‌پذیر است.
2– ادموندهیلاری: نخستین فاتح اورست
لازم نیست یک قهرمان بزرگ باشید تا کارهای فوق‌العاده انجام دهید‍! برای رقابت کردن می‌توانید فقط یک انسان معمولی باشید اما به اندازه کافی انگیزه برای رسیدن به اهداف بزرگ داشته باشید.
3– ادویسترز: نخستین آمریکایی عضو باشگاه هشت هزار متری
هنر کوهنورد در آن است که بداند با تبعیت از کوهستان کی صعود کند، کی متوقف شود و کی بازگردد.
4– راینولد مستر: اولین فاتح14قله بالای هشت هزار متری
هیجان‌انگیزترین چیزها در زندگی کارهایی هستند که شما انجام داده‌اید، نه چیزهایی که دارید!
5– ادموندهیلاری: نخستین فاتح قله اورست
کوهنوردی عشق به طبیعت است و عشق به طبیعت، ورزش ما نیست، باور ماست. زندگی ماست. به راستی که کوهنوردی فقط ورزش نیست، کوهنوردی یک روش زندگی است.
6– والتر بوناتی: نخستین فاتح گاشربروم عکاس روزنامه نگار
ارزش کوه‌های بزرگ به واسطه اعتباری است که انسان‌ها برای آنها قائل می‌شوند؛ در غیر اینصورت چیزی جز مشتی سنگ و خاک نیستند!
7– الکس هانولد: نخستین و تنها صعود کننده انفرادی ازاد دیواره ال کاپیتان
اگر ندانید چه چیزی در پیش است و چه پیش خواهد آمد، ترس به آسانی در جان شما راه پیدا می‌کند؛ اما اگر به تمام اگرها و احتمالات ممکن فکر کرده باشید، جای زیادی برای ترس باقی نمی‌ماند.
8– دین کارنازس: دونده اولترا ماراتن امریکایی
تا زمانی که می‌توانی بدوی بدو، اگر نتوانستی راه برو، اگر نتوانستی راه بروی باید سینه‌خیز بروی؛ ولی هرگز تسلیم نشو!
9– ویتک کورتیکا: کوهنورد و سنگورد لهستانی و از پیشگامان صعود آلپی
انسانی که از یک سفر سخت کوهستانی باز می‌گردد، موجودی خردمندتر، آرام‌تر و با درونی شادتر است. گویی برای لحظه‌ای آزاد شده است!
10– راینهولد مستر: اولین فاتح14قله بالای هشت هزار متری
بدون خطر مرگ، کوهنوردی دیگر کوهنوردی نیست. در کوهنوردی من فقط به دنبال مرگ نیستم، دقیق برعکس آن،‌ سعی در زنده ماندن دارم. کوهنوردی هنر زنده ماند در شرایط سخت است.
انجمن پزشکی کوهستان ایران

عبارت #وندالیسم ”vandal” برگرفته از نام قومی تاریخی با همین نام در اروپا می باشد، که به علت عادت به ویرانگری های وسیع مشهور شدند.
در جامعه شناسی این عبارت معادل تخریب اموال عمومی مانند تلفن های عمومی، نوشتن روی دیوارها، تخریب صندلی های استادیوم و … می باشد که در واقع در دسته کژروی و انحرافات اجتماعی گنجیده و در قوانین تمامی کشورهای دنیا جرم محسوب می شود.

وندالیسم در کوهستان نکته قابل توجه گسترش دامنه وندالیسم به طبیعت و کوهستان می باشد.
از تخریب گسترده دماوند و سبلان با احداث جاده ها گرفته تا ریختن زباله ها حتی در قله ها !!!
نوشتن روی سنگ ها در دل کوهستان و حک کردن روی درختان و شکستن شاخه ها به منظور آتش افروختن و چیدن بی رویه گیاهان کوهستان و ...
نکته قابل توجه و تامل تخریب گسترده مسیرهای کوه نوردی توسط خود کوهنوردان و گروه های کوهنوردی است.
وندالیسم در قله ها:
در واقع در حالی که از افراد طبیعت دوست و صعود کننده به قلل مرتفع انتظار هم آوایی و همسویی با طبیعت می رود همگی بارها و بارها شاهد شکستن شاخه های درختان (حتی سبز) به منظور افروختن آتش، نوشتن عباراتی مانند: خدا قوت، گروه کوهنوردی فلان و بهمان! یادگاری از فلانی و … و حجم انبوه قوطی های آب و کنسرو حتی در قله ها هستیم.
این روزها با گسترش تمایل ایرانی ها به طبیعت گردی و کوهنوردی متاسفانه شاهد تخریب گسترده کوهها و منابع طبیعی کشور می باشیم.
بسیاری از مسیر های پرتردد کوهنوردی مملو از زباله شده و صخره های صاف کوهستان ها محلی برای نوشتن و حکاکی گردیده اند و دیگر باید با طبیعت بکر خداحافظی کنیم.
جالب آن که با هر که در این خصوص صحبت می کنیم، همگی از قبح این عمل و لزوم حفظ بکارت کوهستان می گویند!
سوال اینجاست که پس چه کس یا کسانی اقدام به چنین تخریب و زشت انگاری عظیم طبیعت و کوهستان میکنند بدین گونه که پیش می رود بسیاری از کوهها و مناطق دیدنی کشور تا چند سال آینده ارزش معنوی خود را برای همیشه از دست خواهند داد و دیگر پناهگاهی برای آرامش دل پر آشوب ما ایرانی ها نخواهند بود.
به هر جهت از منظر روانشناسی (همانطور که فروید و یونگ موفق به اثبات وجود غریزه تخریب tanatus در انسان و سایر موجودات شدند) و جامعه شناسی برسی گسترده وندالیسم و میل به تخریب و علی الخصوص تخریب کوهستان حکایت از امیال سرکش و فروخفته و سرکوب شده زیر پوست جامعه دارد، که متاسفانه نوید بخش اتفاقات بسیار ناگواری در آینده و بویژه در مورد بحث ما یعنی طبیعت و محیط کوهستان دارد
فقط با رعایت فردی و فرهنگ سازی می توانیم به حفظ این سرمایه های ملی برای نسل های آینده کمک کنیم. بخاطر داشته باشیم که نسل های آینده ما را قضاوت می کنند، همانطور که ما گذشتگان را قضاوت کردیم…