حتما شما هم بارها هنگام اعلام برنامه‌های گروه‌های کوهنوردی، طبیعت‌گردی و امثال آن با عبارت "همراه داشتن بیمه ورزشی الزامی است" بعنوان یکی از شروط حضور در برنامه مذکور برخود داشته‌اید. اما نکته قابل تأمل اینجاست که این کارت‌های بیمه‌های ورزشی در عمل و موقع لزوم تا چه حد به کار شما خواهند آمد؟...
در واقع مسأله اصلی اینجاست که این موضوع دارای دو بخش مجزاست که باید بصورت جدا مورد بررسی قرار گیرند. قسمت نخست قضیه اقدام شما برای ثبت نام چه بصورت آنلاین و چه بصورت حضوری و پرداخت مبلغ عضویت و اخذ کارت بیمه ورزشی است. تا به اینجا مشکل چندانی وجود ندارد، اما فرض کنیم که طی یک صعود از دیواره یا مسیر قله، اتفاقی برای شما رخ دهد. درست در همین جا سوالی مطرح میشود و آن این است که آیا با وجود در دست داشتن کارت بیمه ورزشی و پرداخت حق عضویت، شما مشمول استفاده از این بیمه و خدمات آن خواهید شد؟
اشاره به ابعاد حقوقی موضوع، مسأله را برای شما روشن‌تر خواهد کرد، زیرا استفاده از امکانات و پوشش‌های بیمه‌ای علاوه بر داشتن کارت بیمه ورزشی شرایط دیگری را نیز لازم دارد که بدون جمیع آنها، شما تحت پوشش بیمه و خدمات آن قرار نخواهید گرفت. در اینجا به چند شرط مهم از این شرایط اشاره می‌کنیم:
نخست: مطابق تبصره 1 ماده 15 آیین‌نامه کمیته خدمات درمانی فدراسیون پزشکی ورزشی: «پرداخت هزينه خدمات درماني و غرامت فوت و نقص عضو فقط به آن دسته از آسيب‌هاي ورزشي تعلق مي‌گيرد كه در اماكن داراي مجوز اداره كل ورزش و جوانان يا ساير وزارتخانه‌ها اتفاق افتاده باشد؛ بديهي است در غير اينصورت اين فدراسيون از ارائه خدمات معذور خواهد بود.»
دوم: مطابق ماده 49 همین آیین‌نامه: «مسئولين ورزشگاه‌ها، باشگاه‌ها، اماكن ورزشي، سرپرستان مسابقات و مربيان رشته‌هاي مختلف ورزشي موظفند هنگام برگزاري مسابقات، تمرينات، كلاس‌هاي آموزشي و مأموريت‌هاي ورزشي فرم‌هاي گزارش حادثه ورزشي را در اختيار داشته باشند و براي ورزشكار آسيب‌ديده طبق دستورالعمل نسبت به تنظيم و تاييد آن به شرح زير اقدام نمايند:
«پس از وقوع هر حادثه ورزشي فرم گزارش حادثه بايد توسط كادر پزشكي حاضر در مسابقات، مسئول باشگاه، مربي يا سرپرست مسابقات با ذكر مشخصات عضويت فرد براساس كارت عضويت، زمان و مكان ايجاد آسيب، موضع آسيب ديده، نحوه بروز آسيب شامل شكايات و نشانه‌هاي ورزشكار پس از آسيب‌ديدگي بطور دقيق تكميل شده، مهر و امضاء گردد.»
سوم: همین آیین‌نامه در فصل چهاردهم و ذیل عنوان موارد خارج از تعهد فدراسیون پزشکی ورزشی به ذکر مصادیقی از عدم پوشش بیمه پرداخته، که از آن جمله می‌توان به «هزينه درمان آسيب ناشي از فعاليت‌هاي ورزشي در اماكن ورزشي فاقد مجوز» اشاره داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به نحوه نگارش آیین‌نامه مذکور باید پذیرفت که از منظر منطق حقوقی، پرداخت غرامت به ورزشکاران در صورتی امکان‌پذیر است که نخست ورزشکار مورد نظر دارای کارت بیمه ورزشی معتبر باشد، دوم ورزشکار حتما عضو یکی از باشگاه‌هایی که به طریق قانونی و مطابق قوانین مربوطه به ثبت رسیده‌اند فعالیت کرده و در نتیجه فعالیت فوق در چهارچوب ورزش مورد نظر دچار آسیب شده باشد، سوم فرم گزارش حادثه توسط پزشک مسئول و مربی تیم بلافاصله تنظیم شده باشد.
در نتیجه و به صراحت قانون افرادی که یک یا همه شرایط فوق را در هنگام ورود آسیب به آنها نداشته باشند به هیچ وجه، حتی با داشتن کارت بیمه ورزشی نمی‌توانند از مزایای بیمه ورزشی استفاده کنند.
پی‌نوشت: نکته قابل تأمل و توجه آنکه در مقاله دیگری که چندی قبل و تحت عنوان "نقدی بر تفاهم‌نامه میان بیمه آسیا و فدراسیون کوهنوردی"* تقدیم حضورتان شد؛ به کاستی‌ها و ضعف‌های حقوقی، عملی و اجرایی بی‌شماری که قرارداد بیمه مذکور در حمایت از ورزشکاران باشگاهایی که بصورت قانونی ثبت شده‌اند دارد، اشاره و به این موضوع پرداختیم که عملا تفاوت چندانی در وضع ورزشکارن و باشگاه‌های ورزشی برای استفاده از خدمات بیمه‌ای حاصل نخواهد شد، چرا که قرارداد مذکور دارای ضعف و کاستی‌های فراوان حقوقی است.
پویا سلیمانی، وکیل پایه یک دادگستری
