دستورالعمل دولت نپال مبنی بر ممنوعیت ورود کوهنوردان تنها و یا تیمهای دونفره به اورست بازخوردهای تندی را از سوی علاقمندان صعود قلل نپال به همراه داشته است. این طرح که از سوی برخی وزرای کوه ندیده نپال (همچون سایر طرح های سیاسیون برای ورزشی ها!) ابلاغ شده با جنبه درآمد بیشتر و به بهانه کاهش حوادث وضع گردیده!
حال برخی صعودهای تنها و دونفره برروی ۸۰۰۰ متریها را در نظر بگیرید و بررسی کنید باقانون جدید نپالی ها این صعودها هیچگاه نباید انجام میشد!
در سال ۱۹۵۳ هرمان بول کوهنورد تیرولی مسیر کمپ آخر نانگاپاربات به قله را برای نخستین بار طی نمود و اولین صعود نهمین کوه مرتفع دنیا معروف به کوه قاتل را طی نمود. نانگا سومین ۸۰۰۰ متریی بود که پس از آناپورنا و اورست صعود می شد....
درسال ۱۹۷۸ راینولد مسنر در جستجوی برادر فقید خود گونتر به تنهایی راهی رخ دیامیر شد. این صعود مسنر نخستین صعود انفرادی یک ۸۰۰۰ متری به شمار می آید.
در سال ۱۹۸۰ راینولد مسنر نخستین فردی بود که اورست را در فصل مونسن و به تنهایی از رخ تبت و از طریق دهلیز نورتون صعود کرد. وی بخشی از مسیر را از راهی نو طی نمود.
در سال ۱۹۸۲ جرزی کاکوسکا کوهنورد معروف لهستانی به تنهایی از مسیر شمال غربی ماکالو به قله این کوه صعود کرد. وی بخش انتهایی مسیر خود را از راهی نو صعود کرد. کاکوشکا دومین کوهنوردی است که ۸۰۰۰ متریها را صعود کرده و عمده صعودهایش در زمستان و یا از مسیرهای نو صورت گرفته.
درسال ۱۹۹۵ الیسون هرگریوز کوهنورد زن اسکاتلندی موفق شد به تنهایی قله اورست را صعود کند. وی در قیاس صعود انفرادی خود با راینولد مسنر عنوان داشت: صعود من انفرادی و پاک بود، مسنر درحالی از کوه بالا رفت که در بازگشت چادر خود را در کوه جاگذاشت! اما من همه لوازم خود را به کمپ اصلی بازگرداندم!" او یکسال بعد در کی دو به همراه ۵ همنورد خود اسیر توفان و جت استریم شد و ناپدید شد!
در سال ۱۹۹۶ کریستف ویلیجکی کوهنورد معروف لهستانی با صعود انفرادی نانگاپاربات نام خود را به عنوان پنجمین کوهنورد جهان در جمع اعضای باشگاه ۸۰۰۰ متری ها به ثبت رساند. او سابقه صعود تنها به لوتسه در زمستان ۸۸، شیشاپانگما ۹۳، گاشربروم دو ۹۵ را نیز درکارنامه دارد.
و اینها تنها گوشه ای است از جذابیتهای صعودهای انفرادی به ۸۰۰۰ متریها و میتوان ده ها صعود نظیر آنرا نیز نام برد. صعودهایی که اغلب از آنها به عنوان حماسه یاد می شود.
با این اوصاف می باید تصمیم دولت نپال را یک جک بی منطق و تلخ نامید که از سوی برخی فرصت طلبان و برای کسب درآمد بیشتر وضع گردیده!
