گردشگری به محیط ارتفاعات بلند طی سالهای اخیر همچون تیغی دولبه عمل کرده، علاوه بر آشنایی بیشتر مردم با مواهب طبیعی، موجی از تخریب را نیز روانه کوهها نموده است!.
این موج ورود گردشگر در سایر کشورها نیز وجود دارد.
مثلن سالیانه در فصل تابستان فوجی یامای ژاپن با صعود روزانه چند هزار نفر به کوه مواجه است و یا مون بلان بلندترین کوه آلپ در هوای مناسب تابستان، هر روز صدها نفر راهی قله کوه می شوند.
اما تفاوت فرهنگی موجب حداقل تاثیرات صعودکنندگان به کوهستان بوده است و بزرگترین تخریب را تسهیلاتی پدید آورده که برای رفاه حال گردشگران و کوهنوردان ایجاد نموده اند...
به واقع در غرب و شرق از محیط های طبیعی و کوهها نه تنها به عنوان محل درآمد گردشگری بلکه به عنوان مکانی برای کاهش تاثیرات زندگی مخرب شهری نهایت بهره را می برند. در بسیاری از این مکان ها بدون پرداختن به ظرفیت سنجی اجازه ورود حداکثری گردشگر داده می شود.
اما...
اما در کنار این ورود مازاد، پیش بینی های لازم جهت جلوگیری از تخریب گسترده صورت گرفته.
فرهنگ سازی برای حفظ محیط زیست شهری موجب شده تا مردم طبیعت را نیز همچون شهرشان گرامی بدارند.
مسیرهای تردد کوهستان محدود است و بجز چند مسیر مشخص و ایمن که همراه با تسهیلات گردشگری و امداد ثبت گردیده و بجز افراد آگاه و آشنا به اصول فنی، گردشگران راهی هر مسیر صعب العبوری نمی شوند.
آموزش نهادینه شده و افراد میدانند برای هر رشته جدیدی نیازمند گذراندن آموزش تخصصی آن فن و رشته می باشند.
علاوه بر خود گردشگر امکانات تخلیه زباله از طریق تیمهای پاکسازی و بالگرد به وفور مهیا است.
کوهها و طبیعت جنبه ملی دارند و طرفداران محیط زیست تنها در امور راهبردی دخالت می کنند، نه امور اجرایی!
به کوهها با دید ملی نگاه می شود نه نگاه قومی و قبیله ای!
نقش جوامع محلی مختص یک قشر و فردخاص نیست و با ایجاد زیر ساخت علاوه بر ساخت تفرجگاه در دامنه، راهنمایان تربیت شده و فنی محلی نقش اجرایی دارند.
سازمانهای شهری نقشی در امور غیر تخصصی کوهستان ندارند.
متولی حوادث مشخص است و درپی هر حادثه ای سازمانها برای فرار از بار مسئولیت مجبور به متهم کردن یکدیگر نیستند.
تنها سازمانهای مشخص و دارای مجوز امکان تورگردانی را دارند و هرشخصی به صرف نیاز مالی اجازه تبلیغات و همراهی افراد را ندارد (حضور راهنمای فاقد مدرک در مون بلان جرم محسوب می شود).
و از همه مهمتر وجود تفرجگاهها و امکانات تفریحی شهری عمومن مانع از ورود افراد غیر متخصص به ارتفاعات می شود.
جمله آخر اینکه:
به کوهستان به عنوان مکانی برای رفع کمبودهای زندگی شهری نگاه نکنیم. کوهستان پس از دریا وهم انگیزترین محیط طبیعی است که نادیده گرفتن قوانین آن عواقب تلخی برای انسان و محیط به همراه دارد.
انجمن پزشکی کوهستان ایران
