اکوتوریسم امروزه به این صورت تعریف میشود: سفر مسئولانه به مناطق طبیعی، که از محیط زیست محافظت کرده، تندرستی افراد بومی را حفظ کرده و درگیر توضیح شفاهی و آموزش میشود. هدف این است که آموزش شامل لیدرها و مهمانها شود.
اصول و قواعد اکوتوریسم:
موضوع اصلی در اکوتوریسم، ادغام مفاهیم محافظت، جوامع، و تداوم سفر است و این بدین معناست که کسانی که فعالیتهای اکوتوریسم را برگزار کرده، در آن شرکت داشته و یا آن را تبلیغ میکنند باید به اصول اکوتوریسم، شامل موارد زیر، پایبند باشند:
• به حداقل رساندن اثرات فیزیکی، اجتماعی، رفتاری و روانی
• ایجاد آگاهی و احترام به محیط زیست و فرهنگ
• ایجاد تجربه مثبت برای بازدید کننده و میزبان
• ایجاد مزایای مالی برای مردم محلی و صنعت خصوصی
• ارائه تجربیات تفسیری به یاد ماندنی به بازدید کنندگان که به افزایش حساسیت نسبت به وضعیت سیاسی، محیطی و اجتماعی کشور های میزبان کمک کند.
• طراحی، ساخت و بهره برداری از تأسیسات کم اثر
• به رسمیت شناختن حقوق و اعتقادات معنوی افراد بومی در جامعه خود و همکاری با آنها برای ایجاد توانمند سازی
چرا باید اکوتوریسم را به توریسم (گردشگری) انبوه سنتی ترجیح داد؟
اگرچه صنعت توریسم همواره در حال رشد است، ولی این رشد همیشه به معنای پیامدهای مثبت برای مقصد مورد نظر و منابع آن نیست. برای مثال، افزایش هجوم گردشگران میتواند اکوسیستم مناطق طبیعی حساس را به مخاطره بیاندازد. هرچه تعداد افراد بیشتر باشد فشار بیشتری به محیط زیست وارد میشود.
یکی دیگر از اشکالات گردشگری انبوه این است که با وجود ارزش میلیاردی آن، تنها 5 درصد از درآمد در جوامع بومی سرمایه گذاری میشود. بنابراین مسافران باید بدانند پولی که خرج میکنند به کجا میرود. خوشبختانه به لطف مدل های جدید مثل اکوتوریسم، شکل مسافرت در حال تغییر است.
مزایای اکوتوریسم
اکوتوریسم یکی از اخلاقی ترین روشهای گردشگری و مسافرت است که استفاده از آن به نفع مسافر، بومیها و طبیعت است. از جمله مزایای خاص اکوتوریسم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
• غنی سازی فرهنگی
• تجربیات آموزشی
• رشد اقتصادی
• محافظت از محیط زیست