بیماری ارتفاع زدگی برا اثر قرار گرفتن شخص در ارتفاع و به دلیل کاهش اکسیژن و ارتفاع گرفتن غیر تدریجی در فرد بوجود می آید.
همچنین از ارتفاع زدگی به نام AMS یا همان (بیماری حاد کوهستان) یاد میشود و بسیاری نام های دیگر
Puna, Sooche
شرایط در ارتفاع بالای 8000 پا یا همان بالای 2500 متر می افتد .
این مقاله از وب سایت MNT Knowledge Center در باره علائم ، سندرم ، تشخیص ، درمان و جلوگیری از ارتفاع زدگی درکنار چگونگی ریکاوری بعد از آن را دنبال خواهد کرد.
به طور خلاصه و سریع واقعیت هایی درباره بیماری ارتفاع زدگی :
در ارتفاعات تعداد ملوکول های اکسیژن در هر تنفس کاهش می یابد
اضافه کردن ارتفاع بدون انجام هم هوایی ممکن است باعث ورود مایعات و تجمع آنها در شش ها و مغز شود
سندرم بیماری ارتفاع در بر گیرنده ی ضعف ، خواب آلودگی و کاهش اشتها می باشد
علت اصلی ایجاد آن افزایش سریع ارتفاع و یا ماندن طولانی مدت در ارتفاع بالا می باشد
در مان های زیادی برای بیماری ارتفاع زدگی وجود دارد اما افراد تنها باستی بلافاصله ارتفاع خود را کم کنند
سندرم:
درجه ی حاد بودن سندروم به عوامل گوناگونی بستگی دارد از جمله:
سن ، وزن ، فشار خون و آمادگی جسمانی فرد
چه قدر سریع فرد به ارتفاع 2500 متر رسیده
مدت زمانی که در ارتفاع بالا قرار گرفته است
نشانه ی اولیه ی ارتفاع زدگی سر درد می باشد اما این نشانه ممکن است از کمبود آب در بدن نیز باشد
پس برای تشخیص دقیق تر
افراد باید به ارتفاع 2500 متر و بالا تر از آن حد اقل رسیده باشند و بایستی یکی از عوامل زیر را در کنار سردرد بروز دهند:
کمبود اشتها، دل آشوبی و حالت تهوع
خستگی مفرط و یا ضعف شدید
سرگیجه
بی خوابی
خواب رفتگی دست و پا( گز گز دست و پا)
سختی در تنفس علی رقم تلاش برای نفس کشیدن
احساس خوابالودگی
احساس بی قراری
عرق روی دست ها ، پا ها و پیشانی
در طب ارتفاعات از ارتفاع 2438 متر تا 3658 متر را ارتفاع بلند و از 3659متر تا ارتفاع 5487 را خیلی بلند و از 5487 متر را ارتفاع بشدت بلند می نامند.
ارتفاعات بلند تر تمرکز اکسیژن را تغییر نمی دهند بلکه تعداد مولکول های اکسیژن در هر تنفس کم می شود.
در ارتفاع 5500 تقریبا نصف مولکول اکسیژن در هر تنفس را نسبت به سطح دریا