رعایت رژیم مناسب غذایی و نوشیدن آب کافی، مصرف پروتئین و کربوهیدراتها و چربی ها به میزان لازم یکی از مهمترین امور برای یک ورزشکار محسوب می شوند. در این مقاله به بررسی و معرفی چند مکمل که نقش عمده ای در تولید انرژی و ریکاوری بدن یک کوهنورد دارند اشاره شده است.
گلوکوزامین:
تحقیقات انجام شده نشانگر آن بوده اند که مصرف گلوکوزامین نقش به سزایی در ساختن و مرمت غضروف ها داشته و قابلیت جذب شوک و ضربه را بالا می برند. در این مقاله دکتر Edmund Burke به نقش مثبت مصرف گلوکوزامین روی ورزشکارانی که دچار آسیب زانو شده اند تاکید می کند. طی آزمایشات، مشخص شده که گلوکوزامین نقش مهمی در بهبود وضعیت ۴۰ کوهنورد با مشکلات مشابه شده است.
روغن ماهی/امگا۳ :
برخی تحقیقات حاکی از این است با توجه به اینکه روغن ماهی وامگا۳ حاوی اسیدهای چرب ضروری(EFA) می باشند، نقش بسزایی در افزایش توده عضلانی دارد. کاهش خطرات ناشی از پارگی و آسیب دیدگی و التهاب عضلات، افزایش رشد عضلات، ریکاوری و باز توانی سریعتر از فواید مصرف این مکمل غذایی است.
مالتی ویتامین ها:
دلایل زیادی وجود دارد که اغلب ما از کمبود ریزمغذی ها در تغذیه خود رنج می بریم. مصرف مکمل های ویتامین می تواند تا حدودی عوارض ناشی از کمبود ویتامین ها و مواد معدنی بدن را جبران کند.
کراتین:
تحقیقات انجام شده در موسسه National Institutes of Health نشانگر آن بوده که مصرف کراتین می تواند موجب افزایش رشد عضلات، انرژی عضلانی بیشتر و استقامت بیشتری در فرد شود. هر چند برخی تحقیقات نیز حاکی از افزایش احتباس آب در عضلات و بافتها به واسطه مصرف این مکمل ورزشی می باشند.
مصرف پروتئین:
مصرف پروتئین ها نقش به سزایی در رشد و حجم عضلات و هم چنین باز توانی و ترمیم عضلات آسیب دیده دارد. نوشیدن یک لیوان پروتئین whey برای وعده صبح و یک لیوان برای وعده پیش از خواب توصیه شده است.
این پروتئین حاوی مقادیر زیادی از اسید های آمینه شاخه ای( branched-chain amino acids) و گلو تامین می باشد که برای رشد و بازسازی عضلات آسیب دیده بسیار مفید می باشند.
الکترولیت ها:
الکترولیت ها شامل پتاسیم، منیزیم، سدیم، کلراید، نقش بسیار مهمی در تعادل مایعات بدن و انجام فعالیت های حیاتی بدن دارند و به فرایند بازتوانی بدن کمک می کنند. کمبود الکترولیت ها می تواند به عوارضی همچون ” هایپو ناترمی”، ” هایپوکالمی” ، گرفتگی و درد عضلانی منجر شود.
ویتامین های گروه B:
این ویتامین نقش به سزایی در فرایند سوخت و ساز بدن و همچنین تبدیل پروتئین و کربوهیدرات به انرژی دارد. تحقیقات دانشگاه ” Oregon” حاکی از افزایش توده عضلانی و قدرت بازتوانی بیشتر در میان افرادی که از این ویتامین استفاده کردند نسبت به دیگران می باشد.
گلوتامین:
تحقیقات بیانگر این نکته می باشند که بیش از ۶۰% عضلات اسکلتی از این ماده شگفت انگیز تشکیل شده اند. مصرف گلوتامین نقش به سزایی در سنتز پروتئین، ساخت و بازسازی عضلات و ریکاوری و کاهش درد پس از ورزش دارد. به تازگی ادعا شده که مصرف این ماده موجب افزایش تمرکز ذهنی و خواب اسوده تر می شود.
کافئین:
تحقیقات بیانگر این نکته می باشند که مصرف کافئین می تواند موجب افزایش سطح متابولیسم، انرژی و به تاخیر افتادن خستگی شود.
آنتی اکسیدان ها:
آنتی اسیدان ها موجب حمایت از بافتها و عضلات در مقابل تخریب ناشی از تولید رادیکال های آزاد می شوند. استفاده از آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین های C و E میتواند موجب کاهش اثر رادیکالهای آزاد که پس از تمرینات و رزشی موجب تخریب بافت عضلانی می شوند باشد.
پی نوشت: نخست آنکه استفاده از مکملها به هیچ عنوان نمیتواند و نباید جایگزین رژیم غذایی مناسب باشد و تا سر حد امکان مواد مذکور باید در رژیم غذایی روزانه گنجانده شوند، دیگر آنکه در خصوص زمان، نحوه و میزان استفاده از این مکملها حتما با پزشک مشورت کنید
