هیات کوهنوردی رفسنجان

   توجه داشته باشید که هیچ لباسی به تنهایی مناسب همه کوهپیمایان و یا همه شرایط نیست. یک نفر ممکن است سیستم لباسی را انتخاب کند که با سیستم لباس کوهپیمای دیگری که وضعیت جسمانی یا سوخت و ساز دیگری دارد، فرق داشته باشد. به همین ترتیب یک کوهپیما همیشه در همه فعالیتهای درون طبیعت از یک سیستم لباس استفاده نمی‏کند. او ممکن است با توجه به فصل و نوع صعود، لباس‏های مختلفی بپوشد. نیازهای شخصی بسیار مهم‏ اند. بهترین روش انتخاب لباس برای برنامه‏ ها این است که با امتحان، تجربه بدست آورد. اگر در کوهپیمایی تازه کار هستید، بهتر است بیشتر از آن چیزی که سیستم لایه ها احتیاج دارند، لباس بردارید تا خودتان را گرم و خشک نگه دارید. فقط زمانی یک لباس را از فهرست وسایل کوله پشتی خود حذف کنید که اطمینان داشته باشید هر شرایطی پیش بیاید، بدون آن لباس هم می توانید زنده بمانید. سعی کنید وزن لباس‏های خود را پائین بیاورید ولی نه به بهای به خطر افتادن سلامتی و ایمنی‏تان. قبل از اینکه روانه برنامه شوید، گزارش وضع هوا را مطالعه کنید و برآورد نمایید با چه شرایط جوی مواجه خواهید شد و سپس بر مبنای آن بار خود را ببندید.

    هنگام خرید لباس حتماً در مورد آن از فروشنده سؤال کنید و برچسب‏ها و نوشته‏ های همراه آن را حتماً بخوانید. کارکرد لباس را حتماً برآورد کنید، مثلاً آیا این لباس در هنگام خیس شدن هم مؤثر خواهد بود؟ به علاوه مسئله قیمت، دوام، استفاده چند منظوره از آن و قابل اعتماد بودن لباس را هم در نظر داشته باشید.
    لباسهای کوهپیمایی اکثراٌ از الیاف مصنوعی و قابل اشتعال تهیه شده‏اند، بنابراین قرار دادن آنها نزدیک شعله آتش، برای خشک کردن، بسیار خطرناک است. این لباسها در تماس با اشیاع داغ نیز آسیب پذیر هستند.
    عرق، گل و هر گونه کثیفی، الیاف را آلوده و در نتیجه سوراخ‏های تنفسی را مسدود می‏کنند و باعث پائین آمدن قدرت تنفسی لباس می‏شود. بعضی شوینده‏ ها و پاک کننده‏ها نیز باعث از بین رفتن لایه‏ های لباس می‏شوند؛ پس در رابطه با چگونگی تمیز نگه داشتن لباستان، حتماٌ از فروشنده سوال کنید.
    گرچه لباس‏های تنفسی باید همیشه تمیز باشند، تا بیشترین کارایی و بیشترین طول عمر را داشته باشند، ولی شستن آن‏ها پس از هر بار استفاده هم نمی‏تواند ایده خوبی باشد، چون حرکت دورانی ماشین لباسشوئی باعث از بین رفتن یا جدا شدن لایه ضد‏آب رویی لباس می‏شود.
    هرگز لباسهای کوهپیمایی خود را اتو نکنید و با آب داغ و مواد شوینده نشوئید. برای شستشو می‏توانید از آب ولرم و شوینده‏ های ملایم استفاده نمایید؛ برای خشک کردن، آنها را در سایه قرار دهید تا به آرامی خشک شوند و از پهن کردن آنها در مقابل آفتاب بپرهیزد.
    در برنامه زمستانی لباسهای خیس خود را ابتدا در چادر آویزان کنید و موقع خواب به داخل کیسه خواب ببرید، تا برای فردا صبح خشک و قابل استفاده باشند. به جورابها و خشک کردن آنها اهمیت دهید و اگر احساس می‏کنید ممکن است تا فردا صبح داخل کیسه خواب نیز خشک نشوند، آنها را موقع خواب زیر پیراهن خود و روی شکمتان بگذارید تا خشک شوند. برف روی لباسهای بیرونی و گترهای خود را قبل از آمدن داخل چادر ابتدا با برس یا فرچه کوچکی که همراه خود می‏برید، پاک کنید تا کل وسایل چادر را خیس نکند و خود لباسها نیز سریع تر خشک شوند.
    از آنجا لباسهای کوهپیمایی از تنفس بالایی برخوردارند، بدن شما هنگام فعالیت کمتر خیس شده و تعرق بدنتان را کمتر متوجه می‏شوید. لذا چنانچه بیش از حد نیاز لباس به تن داشته باشید، با تعرق شدید در حال از دست دادن آب با ارزش از بدن هستید، بدون آنکه شاید احساس کنید. از طرفی پس از توقف برای استراحت چنانچه لباس ضد بادی به تن ندارید، اولین کار پوشیدن آن است، تا باد به بدن مرطوب شما نخورده و سرما شما را فرا نگیرد. چراکه بدن شما برای گرم کردن مجدد و جبران آن باید کالری‏ های با ارزشی که برای صعود پس انداز کرده‏ اید را مصرف کند. بنابراین کم کردن و اضافه کردن به موقع لباس‏ها در حین صعود یکی از مهارتهای کوهپیمایی است، که علی‏رغم بی‏ میلی و بی‏حوصلگی در هنگام صعود، باید با تمرین به این کار عادت کنید.
    تمام گونه های لباس های تنفسی بسیار حساس و ظریف هستند. معمولا کوهپیمایان با تجربه از لباسهای ضد باد ارزان‏تر استفاده می‏کنند و لباس تنفسی خود را برای مواقع ضروری نگه می‏دارند ولی آن را همیشه روی کوله می‏گذارند تا در دسترس باشد.
    اگر پیراهن لایه اول یا میانی انتخاب کرده‏ اید که دارای کلاه است، اما این کلاه لباس را گرانتر کرده به نظر من ارزشش را دارد که این هزینه را بپردازید و در برنامه همواره کلاهی برای استفاده سریع در دسترس داشته باشید