گاهی برخی از پدر و مادرها با وادار کردن فرزندان خردسال خود به تمرینات دشوار و صعودهای خطرناک، سلامت آنها را به خطر انداخته و حتی متوجه اختلال در روند رشد آنها نیستند، گاهی بدون آمادگی جسمانی و تمرینات منظم رهسپار صعودهای دشوار و طاقت فرسا می شویم، گاهی با عبور از مرز چهل سالگی برای همیشه از سنگ نوردی ناامید شده و کناره گیری می کنیم، گاهی نیز (بندرت) متوجه سن و سال خود نیستیم و با تمرینات و تلاش های سخت، دچار آسیب دیدگی می شویم، اگر به سنگ نوردی به شکلی معقول در هر سنی علاقه دارید، این مقاله را مطالعه و عملکرد – آمار
مردان در دهه 20 زندگی به حداکثر پتانسیل قدرت بدنی خود می رسند و زنان در دهه 30 زندگی. از این به بعد قدرت انفجاری آنها سالیانه 3 درصد تا سن 30 سالگی و بعد از آن سالی یک درصد کاهش می یابد.
نیروی استقامت نیز چنین کاهشی خواهد داشت، همچنین استقامت هوازی نیز بویژه کاهش می یابد اما سرعت کاهش آن کندتر است. اوج مصرف اکسیژن توسط مردان در سنین 30 تا 35 سالگی و زنان در سنین 35 تا 40 سالگی است.
سفتی مفاصل با افزایش سن بیشتر خواهد شد اما تراکم فیبر عضلانی و مویینگی (مویرگی) به ندرت دچار تغییر می شود. با افزایش سن، شما حین و بعد از جلسات تمرین به تجدید قوای بیشتری احتیاج خواهید داشت.
به خاطر داشته باشید این روند به حداکثر توانایی اشاره می کند.
هنوز هم امکان بدست آوردن قدرت و استقامت در سال های بعدی وجود دارد منتهی شما نمی توانید به اوج پتاسیل زندگی خود برسید.
کاهش عملکرد وابسته به سن در حرفه ای ها بیشتر از افراد معمولی است، به این معنا که اگر شما وقتیکه 15 ساله بودید 5.15a صعود می کردید در دهه پنجاه برای شما دشوار خواهد بود که بیشتر از این حد صعود داشته باشید. به یاد داشته باشید که صحبت ما صرفا در مورد جنبه های فیزیکی از عملکرد، قدرت و استقامت است و هنگامیکه نقش تکنیک در نظر گرفته شود تصاویری به مراتب روشن تر خواهیم داشت.
انجمن پزشکی کوهستان ایران
