مواظبت صحیح وانبارداری درست طناب بزرگترین کمک به سلامت طناب و خودتان است. همیشه طناب را در کیسه مخصوص آن تمیز نگهداری کنید.
هرگز طنابتان رو به کسی قرض ندهید واجازه ندهید که طناب به طور مستقیم با هر ماده شیمیایی که توانایی آسیب زدن به الیاف نایلونی را دارد ،آلوده شود. هوشیار باشید که طناب خود را درکجا قرارمی دهید وهرگز آن را در نزدیکی ماشین(مخصوصاً اجزا ماشین از جمله باطری فرسوده ) ،حتی در مسیرعبور و یا هر ماده شیمیایی قوی قرار ندهید.
باید توجه داشت که طناب اصلی ترین ابزار حمایتی سنگنورد محسوب میشود.
بد نیست بدانیم که با توجه به علت های بیان شده که موجب آسیب رسانی به طناب شده است، گازهای آلاینده دیگری مثل: گاز اسید سولفوریک ، گاز نیتریک ، گازهای گوگردی، متان،اکسید ازت، آمونیاک، منوکسید کربن و...(بستگی به محل سکونت ) درهوا وجود دارند که موجب فعل و افعالاتی بر روی کریستال های پیوند دهنده مولکولی طناب می گردند وبه آرامی هستۀ طناب را بدون اینکه متوجه شویم از درون منهدم میکنند. برای مثال، یکی از دلایلی که گفته می شود اگر طنابی را که به مدت 10 سال یا بیشتر استفاده نکرده اید، باید آن را کاملاً کنار گذاشته و به هیچ وجه استفاده نکنید، همین علت است.
این واقعۀ وحشتناک اگر چه آسیب دیدگی کمی داشته است اما زنگ خطری است که هر لحظه برای طناب هایی که تاریخ مصرف آنها گذشته و در حفظ و نگهداری آنها دقتی صورت نگرفته است، قابل تکرار است و بدون تعارف پیامد های وخیمتری به دنبال خواهد داشت. امید است که رعایت اصول اولیه نه تنها در طناب بلکه در کلیه ابزارها وهمچنین دیگر قسمت های ورزش کوهنوردی موجب لذت بردن ما از این ورزش شود.