کمبود خواب بر کاهش قدرت و انگیزه ورزشکاران تأثیر منفی دارد.
خواب کافی برای ریکاوری و بازسازی عضلات لازم است.
کمبود خواب باعث از بین رفتن عضلات با افزایش هورمون کاتابولیک مانند کورتیزول و کاهش هورمون آنابولیک مانند تستوسترون و IGF1 می شود.
کمبود خواب باعث کاهش مسیرهای سنتز پروتئین شده و شکست مولکول های پروتئین، افزایش نرخ عضله سوزی و تحلیل عضلات را افزایش می دهد.
کمبود خواب باعث کاهش سرعت ترمیم بعد از آسیب دیدگی می شود.
زیرا این کار بسیار دشوار و خطرناک خواهد بود.عدم داشتن تجهیزات و وسایل کوهنوردی و وجود شرایط نامتعادل جوی، همچنین سقوط و ریزش بهمن از جمله موانع و مسائل مشکل ساز برای کوهنوردان و تیم های اعزامی در فصول سرد است. کوهنوردان معمولا پس از گذشت یک دوره فعالیت طولانی و سنگین در تابستان به فکر صعود های زمستانی می افتند.
انتخاب قله برای صعود یکی از اصلی ترین دغدغه های کوهنوردان است. معمولا قله هایی با ارتفاع بین ۲۰۰۰ تا۳۰۰۰ متر خطرافرین و سخت نخواهند بود و کوهنوردان در میان پانزده هزار قله ی بالای ۳۰۰۰متر کار راحتی برای انتخاب قله دارند.
شرایط و قوانین کوهنوردی در زمستان در همه جای دنیا و در همه ی کشورها تقریبا مشابه هم است. بیشتر قلل ۷۰۰۰ متری به ترتیب و یکی پس از دیگری فتح شده اند و تعداد نسبتا کمی از کوه های ۷۰۰۰ متری صعود نشده باقی مانده اند.
