تقسیم انرژی در کوهنوردی
- دسته: مطالب
یکی از مهم ترین مسائل در کوهستان حفظ نیرو و ذخیره انرژی موجود در بدن است. کوهنوردان باید انرژی خود را به سه قسمت انرژی صعود، انرژی فرود و انرژی ذخیره تقسیم کنند و در هنگام حرکت گامی ثابت و یکنواخت داشته باشند.
بدون آن که توقفی داشته باشید یا بدنتان عرق کند. در سر بالایی ها از تند رفتن خودداری کنید و در شیب های تند در موقع بالا رفتن و حتی پایین آمدن با قدم های کوتاه و به صورت مارپیچ ( زیگزاگ ) حرکت کنید. توضیح اینکه این روش زیگزاگ فقط برای صعود و فرود در مکان هایی مناسب است که برف زیاد ندارند، برفی که خطر ریزش بهمن نداشته باشد.
“غلظت خون در ارتفاعات بالا افزایش می یابد”. این جمله ای است که احتمالا تا به حال بارها شنیده اید. در جریان کوهنوردی میزان خون موجود در عضلات تا ۲۰ برابر بیشتر شده و مویرگهای خونی که در جریان استراحت فقط به مقدار ۱۵ درصد باز و فعال هستند، هنگام کوهنوردی به بیش از ۹۵ درصد می رسد و در نتیجه انتقال مواد غذایی ضروری بدن با شتابی بیشتر و با کیفیتی سودمندتر به نقاط مختلف بدن می رسند.
وظيفه گلبولهاي قرمز رساندن اكسيژن به بافتهاست. بنابراين هر زماني كه ميزان اكسيژنرساني به بافتها كمتر از ميزان مورد نياز باشد،