انجمن پزشکی کوهستان ایران: با رعايت يك سري قواعد ساده مي توانيم با گام برداري صحيح و تقسيم انرژي مناسب از آسيبهاي رايج ورزش كوهنوردي اجتناب كنيم. خيلي از دوستان همنورد هستند كه به علت رعايت نكردن همين اصول ساده، زانوهاي خودشان را به دست فيزيوتراپها سپرده اند.
اولین عضو فعال هر کوهنورد در ورزش کوهنوردی پاها میباشد و اگر شخص بتواند بطور صحیح ازاین عضو استفاده کند کمتر دچار خستگی می شود و رسیدن به این هدف مستلزم هماهنگی بین دستگاه تنفسی و اعضای دیگر می باشد .گام برداری صحیح به صورتی است که شخص به نفس نفس زدن نیافتد واین عمل اصولی دارد که بصورت مختصرآنها را بیان می کنیم .
اولین اصل در آمادگی بدن جهت انجام هر ورزش گرم کردن می باشد . در کوهنوردی عمل گرم کردن به دو روش انجام می شود.
۱- گرم کردن بدن با نرمش و انجام حرکات کششی در ابتدای حرکت .
1_دراجرای برنامه های کوهنوردی آمادگی جسمانی را فراموش نکنید. ذهنتان به تنهایی شما را به هیچ قله ای نمی رساند.
2ـ در برنامه های کوهنوردی ابزار و لوازم مناسب و استاندارد تهیه کنید.
3ـ کوهنوردی را تمرین کنید و برای عملکرد بهتر مهارت های کوهنوردی را بیاموزید.
4ـ برای صعودهای جدی تر توانایی ها و مهارت های کوهنوردی خود را ارتقا بخشید.
5ـ جهت برنامه های کوهنوردی تیم خوب و راهنمای مناسبی انتخاب کنید.
این حالت یعنی سردرد در ارتفاعات زیر ۳۰۰۰ متر در افرادی که کوهنوردی را تازه شروع کرده اند یا در هنگام صعود و یا فرود تنفس خود را صحیح انجام نمی دهند، دیده می شود.
البته این موضوع به کوهنوردی ارتباط ندارد و در هر ورزشی با تنفس و ونتیلاسیون سریع و بیش از حد تحمل بدن هم اتفاق می افتد.
شاید تابحال توجه کرده اید که برخی کوهنوردان بیان می کنند در ارتفاع بالا و روی قله سرحال بوده اند و در هنگام بازگشت به پناهگاه و یا ارتفاع پایین دچار سردرد و تهوع شده اند که کاملا با حالت و بیماری ارتفاع زدگی مغایرت دارد.
در این افراد بدلیل هیپرونتیلاسیون (تنفس سریع ) میزان O2 خون افزایش و در نتیجه میزان CO2 کاهش می یابد. این حالت باعث می شود که PH خون که در حالت نرمال بین ۴۵/۷ – ۳۵/۷ می باشد ، قلیائی تر شود.
“غلظت خون در ارتفاعات بالا افزایش می یابد”. این جمله ای است که احتمالا تا به حال بارها شنیده اید. در جریان کوهنوردی میزان خون موجود در عضلات تا ۲۰ برابر بیشتر شده و مویرگهای خونی که در جریان استراحت فقط به مقدار ۱۵ درصد باز و فعال هستند، هنگام کوهنوردی به بیش از ۹۵ درصد می رسد و در نتیجه انتقال مواد غذایی ضروری بدن با شتابی بیشتر و با کیفیتی سودمندتر به نقاط مختلف بدن می رسند.
وظيفه گلبولهاي قرمز رساندن اكسيژن به بافتهاست. بنابراين هر زماني كه ميزان اكسيژنرساني به بافتها كمتر از ميزان مورد نياز باشد،