گرفتگی‌های عضلات به خاطر ورزش و تحرک و یا EAMC در واقع انقباض‌های ناگهانی، غیرارادی، دردناک و توام با گرفتگی عضلات هستند. عضلاتی که EAMC معمولا در آن‌ها مشکل ایجاد می‌کند عبارتند از:
- عضلات ساق پا
- عضلات پشت زانو
- عضلات چهار سر
- عضلات سه سر
این عضلات معمولا و در بازهٔ زمانی کوتاهی حین ورزش و تحرک زیاد دچار انقباض می‌شوند.
پزشکان می‌گویند که این درد‌ها بیشتر اوقات در جریان مسابقات رخ می‌دهند تا در تمرینات، از طرفی ممکن است چند ساعت بعد از تمام شدن تمرین و هنگامی که ورزشکار برای رفع خستگی در حال استراحت است این درد‌ها خود را نشان دهند.
علائم گرفتگی‌های عضلانی در ورزشکاران:
- شروع ناگهانی درد
- درد شدید
- دردهای ملموس که در یک یا چند عضله رخ می‌دهد
- تورم
- درد مداوم که دو تا سه روز ادامه دارد
برای پیشگیری از بروز چنین گرفتگی‌هایی ورزشکاران باید به نکات زیر توجه کنند:
- به لحاظ بدنی و سلامت جسمی، در وضعیت خوبی باشند
- پرهیز از کم‌آب نگه داشتن بدن (باید سعی کنند که قبل از فعالیت‌های ورزشی، حین آن و پس از آن مایعات زیادی بنوشند، خصوصا در هواهای گرم مرطوب؛ در فعالیت‌های مقاومتی که بیش از یک ساعت ادامه دارد نوشیدنی‌های حاوی الکترولیت بسیار مفید و مؤثر هستند)
- انجام حرکات کششی روزانه، خصوصا حرکاتی که به عضلات آسیب دیده مربوط است
- حفظ رژیم غذایی مناسب (از جمله میزان الکترولیت و کربوهیدرات) برای جلوگیری از خستگی در حین ورزش
- در صورت لزوم کاهش شدت تمرینات و زمان آن‌ها
این غذاها برای افرادی که مجبورند غذایشان را حمل کنند مفید تر هستند چرا که این غذاها با حجم کم، انرژی زیادی را عرضه می کنند و انگیزه ورزشکار و کوهنورد برای خوردن غذا را افزایش می دهند.
بعضی از کربوهیدراتهای متراکم عبارتند از:
• عسل ، مربا و شربت
• ژله های ورزشی
• آب و خود کمپوت
• انواع نوشیدنی های ورزشی که به صورت پودر در آمده
• پاستا و غلات متراکم
• نوشیدنی های انرژی زا
• میوه های خشک
• برنج
• عصاره مالت
• کیک نعناع
به دلیل بحران کرونا و جلوگیری از خطر انتشار، استفاده از ماسک در اکثر اماکن الزامی است.
اما سوالی که پیش می‌آید این است که:
آیا در حین کوهنوردی یا فعالیت‌های بدنی نیز از ماسک می‌بایستی استفاده کنیم؟
جواب این سوال را جراح و متخصص پزشک کوهستان «لوئیجی فستی» ایتالیایی پاسخ می‌دهد:
در حین فعالیت‌های بدنی استفاده از ماسک‌هایی که به طور معمول مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد...
اول از همه به دلیل تنفس و تعرق، درون ماسک مرطوب می‌شود... که این رطوبت خود عاملِ سرایت بیماری است.
نکته‌ای که باید در نظر گرفت این است که در حین تمرین، که بدن به میزانِ بیشتری اکسیژن نیاز دارد، ماسک مانع از جریانِ مناسب اکسیژن می‌شوند... همچنین مقداری از دی‌اکسیدکربنِ بازدم درون ماسک جمع می‌شود و فعالیت‌های تنفسی را دچار مشکل می‌کند... که نهایتاً می‌تواند سبب عوارضی چون تنگی نفس، کاهش سطح هوشیاری، تاریِ دید و ... شود.
به همین دلیل است که در صعودِ کوه یا در حین فعالیت‌های شدید بدنی نباید از ماسک استفاده کرد!
برای دست یابی به تندرستی و نشاط راهی دلپذیرتر از دویدنها و کوهنوردآرام و طولانی در پارکها و تپها و کوهای نزدیک منطقه ی مسکونی وجود نداردو هزینه ی زیادی برای چنین ورزشی لازم نیست.از طرفی محیطهای طبیعی و پر از درخت و اب چه در کوها و چه در تپها قطعا بر روی تمام ارکانهای بدن (جسم و روح انسان)جهت کار و فعالیت بیشترو خستگی کمتر تاثیر مطلوب دارد.به منظور حداکثر بهره برداری از این ویژگی خود باید تمرینات دویدن یه کوه پیمایی را به طور منظم انجام دهیم در غیر این صورت بدین مقصود مخواهیم رسید.
برای دویدن و کوه پیمایی آرام و طولانی مواد زیر ضروری است:
انتخاب فضای مناسب: پارکها و کوههای اطراف محل سکونت که خیلی راحت در دسترس باشد.خوشبختانه کسانی که در شهرهای بزرگی مانند تهران و ...... که به کوهستان نزدیک اند می توانند به اسانی از آن استفاده کنند .
