ورزش در عین سودمندی فراوانی که دارد در برخی موارد ممکن است باعث آسیب در وزشکاران شود،. یکی از نواحی شایع آسیب دررشته های مختلف ورزشی، زانوست.
زانو یک مفصل لولایی است که در بالا توسط استخوان ران و در پایین توسط استخوان درشت نی تشکیل شده است مفصل زانو توسط عضلات و رباطهای اطراف خود پایدار شده است.
عضله چهار سر رانی در قدام ران و عضله همسترینگ در خلف ران قرار دارند که باعث راست شدن و خم شدن زانو می شوند .
دو رباط به نام رباط صلیبی قدامی و رباط صلیبی خلفی در زانو وجود دارد که مانع جابجایی قدامی و خلفی زانو می شود . همچنین رباط های طرفی زانو نیز در پایداری زانو و جلوگیری از حرکات جانبی زانو نقش موثر و مهمی را دارند.
در مفصل زانو ما دومنیسک داریم که یکی در طرف داخل و دیگری در خارج قرار دارند. جنس این منیسکها غضروفی–فیبریاستو داخل آنها مقعر و خارج مینیسک ها محدب است در نتیجه در برش عرضی به صورت سه گوش دیده می شوند.
غیر از قسمت محیطی مینیسک ها سایر قسمت های آن خون رسانی ضعیفی دارد.
وظایف اصلی منیسک ها به شرح زیر است:
هوای این روزها سرده شده و معمولاً ورزشکاران نیز نمیتوانند به خاطر سرد شدن هوا تمرینات را قطع کنند. مگر در مواردی که ترجیح دهید در باشگاه تمرین کنید. اگر در هوای سرد ورزش کنید به مرور متوجه خواهید شد که احتمال آسیبدیدگی در این هوا بیشتر است. بنابراین مهم است که برای جلوگیری از هر نوع آسیبدیدگی ورزش هوای سرد برخی موارد را در نظر بگیرید.
آب کافی مهمترین همراه شما در کویر است حتی در شرایطی که تشنگی خیلی شدید نیست می تواند باعث کند شدن فعالیت مغزی شما گردد , بنا بر این اولین قدم در شرایط بحرانی برنامه ریزی برای تهیه آب می باشد حتی در شرایطی که شما مطمین هستید نیاز مبرمی به آب ندارید .
اگر آب در دسترس دارید در نوشیدن آب صرفه جویی نکنید زیرا نرسیدن آب کافی به بدن می تواند باعث گیجی , کند شدن ذهن و غلظت خون گردد همچنین کم آبی بدن می تواند باعث افزایش ترس و سرد شدن بدن گردد پس در شرایط بحران هرچند که آب کافی در اختیار نداشته باشید در مصرف آب صرفه جویی نکنید .
یک انسان معمولی می تواند برای مدت معینی بدون آب به زندگی ادامه دهد . مهمترین عامل از پای در امادن انسان آب نیست بلکه روحیه فرد و عوامل روانی می باشد .
مدت زمان زنده ماندن بستگی مستقیم به دمای محیط و میزان تعرق دارد از این روی در شرایط بحران هرگز در زمان تابش خورشید حرکت نکنید و به استراحت بپردازید , زمانی که تابش خورشید به حد اقل میرسد بهترین زمان برای فعالیت است .
برای دست یابی به تندرستی و نشاط راهی دلپذیرتر از دویدنها و کوهنوردآرام و طولانی در پارکها و تپها و کوهای نزدیک منطقه ی مسکونی وجود نداردو هزینه ی زیادی برای چنین ورزشی لازم نیست.از طرفی محیطهای طبیعی و پر از درخت و اب چه در کوها و چه در تپها قطعا بر روی تمام ارکانهای بدن (جسم و روح انسان)جهت کار و فعالیت بیشترو خستگی کمتر تاثیر مطلوب دارد.به منظور حداکثر بهره برداری از این ویژگی خود باید تمرینات دویدن یه کوه پیمایی را به طور منظم انجام دهیم در غیر این صورت بدین مقصود مخواهیم رسید.
● برای دویدن و کوه پیمایی آرام و طولانی مواد زیر ضروری است:
▪️ انتخاب فضای مناسب: پارکها و کوههای اطراف محل سکونت که خیلی راحت در دسترس باشد.خوشبختانه کسانی که در شهرهای بزرگی مانند تهران و ...... که به کوهستان نزدیک اند می توانند به اسانی از آن استفاده کنند .
▪️ انتخاب زمان ورزش: پزشکان ورزشی در کشورهای پیشرفته نظر دارندکه بهترین زمان برای ورزش بعد از ظهر هاست و پس از غذای سبک و به موقعو بین ساعات۳تا ۷ میباشد.البته نباید فراموش کرد, که در شهرهایی مانند تهران این برنامه خطرناک است چون هوای آلوده و دود به نا سلامتی بیشتر کمک میکند
● نتیجه دویدن و کوهنوردی آرام و طولانی
▪️ بهبود اعمال عصبی و روانی :تحقیقات و مطالعات طب ورزشی نشان میدهد دویدنها ی منظم و راه پیماییدر کوهستان انتقال اکسیژن را از ششها به تمام نقاط تحتانی بدن تسهیل مرده و از اینرو به طور مو ثری بر روی عملکرد دماغی اثر میگذارد.